De marktkramers van Big-Pharma
Vanaf het begin van mijn studie geneeskunde las ik alles wat ik lezen kon over mijn vak, maar ook over aanverwante onderwerpen. Dat doe ik nog steeds, al was het maar omdat ik erg graag lees, en tot op de dag van vandaag nog lang niet uitgeleerd en uitgelezen ben. Gaandeweg heb ik, aanvankelijk tot mijn verbazing, geleerd dat veel van mijn collega’s dat niet doen, en zich beperken tot de verplichte bijscholingen en (soms) het lezen van de richtlijnen. Daarvoor zijn meerdere redenen te bedenken, die ik hier niet zal noemen.
Het valt ook niet mee om de medische literatuur bij te houden, alleen al gezien het enorme aantal artikelen dat dagelijks verschijnt. Om van deze medische literatuur dan ook nog het kaf van het koren te scheiden is een opgave van formaat. Het lezen van de verslagen van wetenschappelijk onderzoek zelf – in vergelijking met lezen van reviews en case-reports – is al helemaal een crime, aangezien het erg veel tijd en inspanning kost om zich tenminste een globaal oordeel te vormen over de gebruikte methodologie en de statistiek, en te kunnen beoordelen of het onderzoek goed is uitgevoerd. En toch is dat wat ik hier, opnieuw, zal proberen te doen. Het gaat natuurlijk om de publicatie over het vaccin tegen COVID19 van Pfizer/BioNTech, dat op 10 december online werd gepubliceerd op de website van de New England Journal of Medicine.[1]