Deze blog schreef ik aanvankelijk als drieluik met de titel: ‘De vaccins tegen SARS-CoV-2’. Wellicht begon ik het te schrijven met de intentie dat het daar over zou moeten gaan, maar zoals wel vaker nam het verhaal een hele andere wending, omdat het de schrijver al schrijvende in een andere richting stuurt. En dus bleek bij het afronden van de serie de titel als een tang op het spreekwoordelijke varken te slaan.
Dat is bij deze gecorrigeerd. Het ging niet alleen over de vaccins, sterker nog, de vaccins waren slechts de inleiding die voerde naar het Neurenberg Tribunaal, de code van Neurenberg en de verklaring van Helsinki. Met als conclusie dat de bescherming van mensen tegen (kwaadwillende) artsen en wetenschappers geborgd moet zijn.
De aanwezige kennis van artsen en wetenschappers beschermt ons niet tegen de onethische en immorele implicaties die uit deze kennis kunnen voortkomen. De wetenschap kent geen moraal, geen ethisch besef en de wetenschap heeft geen geweten, en brengt de beoefenaars ervan dat ook niet bij. Sterker nog, de geschiedenis leert ons dat kennis en wetenschap altijd het gevaar in zich dragen morele en ethische normen en waarden te overwoekeren, in de overtuiging ‘het goede’ te doen, en ‘vooruitgang na te streven’. Dat is het gevaar van de wetenschap. Het is een les die we al lang geleden geleerd hadden moeten hebben, maar die zich keer op keer opnieuw aandient.
Deze blog is misschien niet mijn mooiste blog. Wellicht is het niet mijn beste blog. Maar is wél is het de belangrijkste blog die ik in mijn leven geschreven heb. Men hoeft mijn blog niet te lezen omdat hij mooi of goed is, maar men moet hem lezen wegens de huiveringwekkende gedachte dat de geschiedenis mij in staat stelde om hem te schrijven. En daarom zou iedereen de rol van wetenschappers en artsen in het nationaalsocialistische Duitsland moeten kennen. Daar probeer ik in te voorzien.
“Macht en het geweten van de wetenschappelijke medische gemeenschap.” verder lezen
