Zoals uit voorgaande hoofdstukken duidelijk is geworden, vindt er in de loop van 2021 een kentering plaats wat betreft de dominante hypothese over de herkomst van SARS-CoV-2. In 2020 is het nauwelijks mogelijk om de hypothese van een labontsnapping ter sprake te brengen zonder het doelwit te worden van hoon en spot. Dat verandert in de loop van 2021, en ironisch genoeg krijgt de labontsnappingstheorie mede de wind in de zeilen door missie van het WHO-team naar Wuhan, terwijl het beoogde effect van dit team juist was om de zoönose-theorie centraal te stellen. Verder werd dit effect nog verder versterkt door de longread van Nicholas Wade. Toch wordt ook in 2022 zowel in wetenschappelijke kringen als in de mainstreammedia de zoönose-theorie nog steeds als meest waarschijnlijke scenario beschouwd, al moeten de aanhangers van deze theorie erkennen dat een ontsnapping uit het lab in Wuhan niet uitgesloten kan worden.
Zeer waarschijnlijk zien de vier auteurs van het Proximal Origin-artikel, Kristian Andersen, Eddie Holmes, Bob Garry en Andrew Rambaut dit alles met lede ogen aan. Zij zijn er met het Proximal Origin-artikel niet in geslaagd om de hypothese van een labontsnapping definitief van het podium te laten verdwijnen. En dus openen ze een nieuw offensief in de vorm van een viertal wetenschappelijke artikelen die alsnog moeten bewijzen dat SARS-CoV-2 een zoönose is. Het kleine gezelschap wordt daarbij aangevuld met een aantal andere wetenschappers, die bij elk van deze vier studies terugkomen als medeauteur. De belangrijkste en meest vocale daarvan zal ik hier de revue laten passeren.
Lees verder “Hoofdstuk 11 – De Huanan Wholesale Seafood Market”