Maand: maart 2021

Ik lees al zeker sinds een jaar geen kranten meer. Dat advies kreeg ik van Nassim Nicholas Taleb die er in zijn boek “Antifragility” op wijst dat kranten niet als doel hebben om ons objectief te informeren, maar om ons brein te vergiftigen met journalistieke junk-food om zoveel mogelijk geld te verdienen en zo hoog mogelijke lezersaantallen te halen. Gezien de kwalijke rol die de grote dagbladen gespeeld hebben en nog steeds spelen bij het doen ontstaan en in stand houden van de collectieve coronapsychose heb ik zijn advies ter harte genomen. 2020 is wat mij betreft het definitieve failliet van de reguliere media. Veel te veel ruis en veel te weinig signaal.

Echter, af en toe krijg ik van mensen een artikel toegestuurd om me duidelijk te maken wat er zoal aan geïllustreerd en bedrukt toiletpapier verspreid wordt onder de bevolking. Ditmaal was het het artikel uit Trouw van 4 maart 2021, geschreven door Alexandra van Ditmars, die Bas Haring en Paul van Tongeren interviewt. Bas Haring is filosoof en bijzonder hoogleraar publiek begrip van de wetenschap aan de Universiteit Leiden. Paul van Tongeren is emeritus hoogleraar ethiek aan de Universiteit van Nijmegen en Leuven. Zij vinden het vaccinatiebewijs een uitstekend idee, en naar hun mening is het helemaal geen moreel dilemma.

“Het Filosofisch Elftal uit de Academische Varkensstal” verder lezen

Een van de meest indrukwekkende ziektebeelden in de neurologie is wat men een ‘Transient Global Amnesia’ (TGA) noemt. Inmiddels moet ik dit neurologische fenomeen minstens tientallen, zo niet honderden keren gezien hebben, en toch blijft het elke keer bijzonder indrukwekkend om te zien hoe ontredderd en in paniek mensen zijn omdat ze zich niet kunnen herinneren wat ze in de afgelopen uren en dagen hebben gedaan. Ze weten niet waar ze zijn, waarom ze op dat moment daar zijn en hoe ze in vredesnaam op die plek terecht zijn gekomen. Ze vragen dan ook steeds opnieuw waar ze zijn, waarom ze daar zijn, wat ze gedaan hebben en hoe ze daar terecht zijn gekomen. Na de antwoorden zwijgen ze even, om kort daarna opnieuw dezelfde vragen te stellen. Vervolgens vergeten ze de antwoorden weer, zodat ze na enige tijd wederom dezelfde vragen moeten stellen, waarmee ze partner en kinderen tot wanhoop drijven. Deze zijn dan ook vaak evenzeer in paniek en vrezen dat er iets vreselijk mis moet zijn met hun echtgenoot, vader of moeder, oma of opa, en leveren hem of haar binnen de kortste keren af op de spoedeisende hulp of bij de huisarts. Bij een klassieke anamnese gaat het echter om een goedaardig ziektebeeld, waarbij het geheugen zonder uitzondering binnen enkele uren terugkeert, al blijft er een zwart gat in het geheugen bestaan van enkele uren waaraan mensen geen herinnering hebben. Bij sommigen herhaalt dit verschijnsel zich, bij de meeste mensen echter niet. De mensen die dit doormaken hebben geen verhoogd risico op een herseninfarct of een hersenbloeding, en als het geheugen zich herstelt, heeft aanvullend onderzoek geen enkele zin. In mijn prille jaren in de neurologie werd vaak nog een MRI gemaakt en een EEG maar sinds dit voor het spekken van de ziekenhuiskas geen meerwaarde meer heeft, wordt dit zelfs in Nederland steeds minder gedaan. Soms zit men op een MRI wat kleine witte spatjes in wat men de hippocampus noemt, maar ook dit vertelt mij als neuroloog niets wat ik niet al wist.

“(Transient) Global Hysteria” verder lezen