Op de automatische piloot
If I could choose the life I pleased
Then I would be a boatman
Along the canals and the rivers free
No hasty words are spoken
My only law the river breeze
Would take me to the open seas
If I could choose the life I pleased
Then I would be a boatman
The Boatman, the Levellers
Het is zaterdag 18 december 2021. Een dag die de geschiedenis zal ingaan als de dag waarop een demissionair kabinet op advies van een groep amorele technocraten opnieuw een lockdown in Nederland afkondigde.
Technocraten die zich niets gelegen laten liggen aan de enorme sociaal-maatschappelijke schade die zij in de afgelopen twee jaren al hebben aangericht en nu opnieuw gaanrichten. Technocraten die zich niets aantrekken van de reeds door anderen voor het begin van deze crisis verzamelde kennis en kunde, en evenmin van de sindsdien verzamelde wetenschappelijke data. Heilig overtuigd in de waan dat ze genoeg hebben aan hun eigen irrationele hersenspinsels om een virus onder controle te kunnen krijgen, dat zich al twee jaar moeiteloos weet te ontworstelen aan willekeurig elke beleid en elke maatregel die ingesteld en afgedwongen wordt, of het nu om een lockdown, avondklok, anderhalve meter afstand, een mondkapje of vaccinatie gaat. Zelfs het toepassen bruut geweld van politie en Mobiele Eenheid had geen effect.
Het is de noodlottige samensmelting van wegens list, bedrog en een gebrek aan empathie weggestuurde politici en op aanzien en geld beluste wetenschappers, die samen de macht grepen toen ze de kans werd gegeven.
Maar zelden hebben zo weinigen, zovelen, zoveel schade en verdriet bezorgd, en zoveel woede, onrust en haat in de bevolking veroorzaakt. En bij elke nieuwe ronde van zinloze maar wel schadelijke maatregelen het kruitvat verder vullen, totdat de vonk van de arrogantie het zal doen exploderen.
Het doet me denken aan een foto van Wenen waarop te zien is dat er gegeten, gedronken en gedanst werd, één dag voordat Duitsland Polen binnenviel.
Het is de rituele dodendans van het autoritaire drietal Mark Rutte, Hugo de Jonge en Ferd Grapperhaus, fanatiek aangemoedigd door de roedel pseudowetenschappers met al even zo talrijke nietszeggende titels: het Outbreak Management Team.
Maar onder het maatschappelijk oppervlak broeit het. Achter de schermen verenigen mensen zich. Juristen, wetenschappers, artsen, studenten, horeca-ondernemers, ambachtslieden, studenten, docenten, boeren, vuilnismannen en horeca-ondernemers. Ze beslaan het hele politieke spectrum van uiterst links tot uiterst rechts, en komen uit alle lagen van de maatschappij. Ze slaan de handen ineen om dit al veel te lang durende afbraakbeleid te stoppen.
En hoewel zowel het drietal Rutte, Grapperhaus en De Jonge zich veilig wanen, evenals de leden van het OMT omdat ze in de overtuiging zijn dat er nooit een eind komt aan hun macht, waarschuwt Hanna Ahrendt in haar boek ‘The Origins of Totalitarism hen dat macht een vergankelijk iets is;
None of the old parties was prepared to receive these masses, nor did they gauge correctly the growing importance of their numbers and the growing political influence of their leaders. This error in judgment by the older parties can be explained by the fact that their secure position in Parliament and safe representation in the offices and institutions of the state made them feel much closer to the sources of power than to the masses; they thought the state would remain forever the undisputed master of all instruments of violence, and that the army, that supreme institution of the nation-state, would remain the decisive element in all domestic crises. They therefore felt free to ridicule the numerous paramilitary formations which had sprung up without any officially recognized help.
Niets blijft zonder gevolgen.
Hieronder de brief die een piloot aan zijn collega’s schreef. De bewustwording neemt toe, evenals het verzet. Soms openlijk, soms stilzwijgend. Soms zichbaar, soms onzichtbaar.
Het is genoeg geweest. Meer dan genoeg.
Brief aan een collega
Ik wil via deze mail proberen om een aantal dingen onder de aandacht te brengen. Belangrijk om te vermelden is dat ik niet (meer) boos ben op mijn eigen vliegtuigmaatschappij of de vakbonden. Daardoor zie je deze tekst hopelijk niet als verwijt, maar als een verklaring voor mijn handelen.
Het is duidelijk dat dit voor iedereen een moeilijke tijd is, ook voor ons bedrijf. De telkens veranderende eisen van landen voor passagiers en vliegend personeel maken het bijna onmogelijk om een indeling te maken. Desondanks denk ik dat we moeten waken voor wettelijke gemakzucht om dit rond te krijgen.
Er lijkt wereldwijd sprake te zijn van massahypnose. Mensen gaan akkoord met dingen die ze in weldenkende staat nooit zouden accepteren. Nu zijn er ooit grondwetten gemaakt om basisrechten van mensen te waarborgen. Deze wetten zijn afgesproken in tijden dat het goed ging en iedereen helder kon nadenken, om toe te passen in juist die tijden waarin we elkaar niet zo aardig vinden of het niet eens zijn met elkaar. Deze tijd is zo’n tijd. Nu moeten we terug kunnen vallen op die grondwetten. De politiek heeft bij herhaling laten zien dat zij grondwetten als gelegenheidswetten interpreteert, en die in mijn ogen lijdt aan een hypnose van een andere orde.
In die grondwetten staat het een en ander over de onaantastbaarheid van het menselijk lichaam en lichamelijke integriteit. Iedereen mag zelf bepalen wat er met zijn of haar lichaam gebeurt, welke medische behandelingen men wil ondergaan en of men voorgeschreven medicijnen wil innemen. Onder dit recht kun je ook het dragen van mondkapjes rekenen, of het laten afnemen van een PCR-test. Maar de grootste kwestie is natuurlijk de vaccinatie tegen COVID19. Het al dan niet nemen van deze injectie is bij wet een vrije keuze. Iets is een vrije keuze als er geen nadelige gevolgen zijn. Is dat wel zo, dan is het geen vrije keuze.
Zowel ons bedrijf als ook de vakbonden communiceren dat het al dan niet nemen van deze injectie een vrije keuze moet zijn. Maar als we iets verder kijken, dan kun je concluderen dat deze keuze niet vrij is. Ons bedrijf stelt namelijk dat als je je niet laat injecteren, dat je verplicht moet laten registreren als ongevaccineerd. Maar daarmee is het directe gevolg dat het geen vrije keuze meer is. Een werkgever mag wel vragen naar de vaccinatiestatus van een werknemer, maar deze hoeft daar geen antwoord op te geven. Bovendien mag een werkgever deze status op geen enkele wijze vastleggen, aldus de website van de rijksoverheid. Onze gezondheidsdienst is onderdeel van ons bedrijf. Een bedrijfsarts mag wel vragen naar vaccinatiestatus, maar is een gezondheidsdienst een bedrijfsarts?
Ik denk dat de meeste mensen die niet geprikt zijn begrijpen dat het maken van een zinnige indeling onmogelijk is voor onze vliegmaatschappij zonder te weten waar iemand wel of niet naartoe mag. Daarom is er een simpele oplossing aangedragen, namelijk de toevoeging van een zinnetje op de site van onze gezondheidsdienst. Dat zinnetje is: ‘…of indien je je vaccinatiestatus onbekend wil houden…’ Daarmee zijn wij (de ongevaccineerden) juridisch gedekt, voor wanneer Mark en Hugo nog verder afdalen. Dan zullen ongetwijfeld de meesten van ons gebruik maken van de mogelijkheid om ons te registreren en is het probleem van de indelingen op dit gebied opgelost. Maar ons bedrijf doet dat niet en ik ben benieuwd waarom niet. Nu is het zo dat collega’s door crew coördinatie van een vlucht worden gehaald met de mededeling ‘…omdat je ongevaccineerd t bent.’ Oh, maar ons bedrijf kon toch niet zien wat je vaccinatiestatus is?
Regelmatig worden werknemers via de Nieuwsbrief aangespoord om zich te laten vaccineren. Er wordt weliswaar gekopt met ‘wederzijds begrip en respect voor elkaar’, maar een alinea verder staat er ‘Een ding is duidelijk, je helpt onze vliegmaatschappij en daarmee ook je collega’s enorm door je te laten vaccineren en bereid te zijn jezelf te testen’. Vergroot dat ‘het wederzijds begrip en respect’ voor elkaar? Als er een ding duidelijk is, dan is het dat de druk om je te laten vaccineren steeds groter wordt. Het wordt dus steeds minder een vrije keuze. Dit is maatschappij-breed het geval, en niet alleen bij ons bedrijf.
Toch is dat gek, want als we het handboek erbij pakken, dan kunnen we het volgende lezen ‘Physical health and the use of psychoactive substances’ de volgende tekst m.b.t. ‘Medication and other treatments: ‘Crew members shall not…undergo any other treatment, unless they are completely sure that the medication or treatment will not have any adverse effect on their ability to perform their duties safely’. Zijn we ‘completely sure’? Deze vaccins hebben een voorlopige goedkeuring die tijdelijk is. Tijdelijk, omdat er helemaal geen langetermijneffecten bekend zijn, want ze zijn pas net voor het eerst bij mensen geïnjecteerd. Dan zijn we dus niet ‘completely sure’. Volgens onze eigen handboeken mag vliegend personeel deze prikken dus helemaal niet laten zetten. Dan is het toch merkwaardig dat de druk wordt opgevoerd om dit wel te doen?
Onlangs was er een Teams-meeting. Ik ben vóór het einde afgehaakt. Toen het tijd werd voor de vragen werd duidelijk wat voor sentiment er leeft bij sommige collega’s. “Ik vind het steeds moeilijker om met ongevaccineerden te vliegen”. “Ik heb mijn kinderen ook laten vaccineren, dus als je dat niet wil, dan moet je de consequenties maar voelen”.
Huh?
“De ongevaccineerden gijzelen de gevaccineerden”. Oh, oké. Men wordt dus niet boos op de mensen die alle restricties opleggen, maar op de mensen die er niet aan mee willen doen. Hypnose.
Ook dit verschijnsel zie je maatschappijbreed. Er is een vrije keuze. Één groep kiest voor het ene, een andere groep voor het andere. Vervolgens gaat de ene groep zichzelf een bevoegdheid toekennen om de andere groep sancties op te leggen als gevolg van haar ‘verkeerde keuze’. Zo van “Het is een vrije keuze, maar denk dan niet dat je nog naar een restaurant mag of een bioscoop”. Hypnose.
Onlangs was ik in Azië, en op desbetreffende bestemming mogen alleen gevaccineerden naar de gym. Ik ben toch gegaan. Niet omdat ik officiële waarschuwingen spaar, maar omdat ik niet meedoe aan dergelijke discriminatie. Ongevaccineerden mogen ook aan hun gezondheid werken of genieten van lichaamsbeweging. Stel nou dat ze hadden besloten dat homosexuelen niet naar de gym mogen, waren we daar dan ook mee akkoord gegaan? “Ja, maar jij hebt een keuze gemaakt”. Kennelijk de verkeerde vrije keuze, zie bovenstaande alinea.
Niet alleen ons bedrijf, maar ook andere organisaties en de politiek schermen met termen als inclusie en diversiteit. Dit lijkt alleen te gelden voor gevaccineerden. Over de hele wereld worden ongevaccineerden buitengesloten van een groot deel van het sociale leven. Dit hebben we al vaak gedaan in de geschiedenis en later kijken we er altijd met verbijstering op terug. Nu doen we het weer, en op ongekende schaal en zijn we vergeten dat we daar eigenlijk verbijsterd over zouden moeten zijn. Hypnose.
Ik wil graag met mezelf door een deur kunnen en niet later moeten uitleggen waarom ik daaraan meedeed.
“Maar opa, ging iedereen daarmee akkoord, dan?”
“Nee, lieverd. Alleen de meesten”.
“En jij, opa?”
Wat moet ik daar dan op antwoorden als ik hier aan mee heb gedaan?
Er zijn veel klachten over het dragen van mondkapjes tijdens de vlucht. Dat is niet vreemd, want die dingen zijn om verschillende redenen beroerd voor de gezondheid. Er wordt veel over geschreven, maar tot op heden is er niets mee gedaan. De meeste mensen denken onderbewust dat mondkapjes niet werken om een virus tegen te houden, en daar hebben ze gelijk in. Als ze wel dachten dat het zou werken, dan zouden ze die dingen ook thuis of bij het bezoeken van familie of vrienden dragen. Of op het bemanningscentrum als dat van Mark en Hugo niet hoeft, want de meesten dragen ze alleen als het moet. Als we zitten mogen we ze natuurlijk afzetten, want zitten is als ‘buut vrij’ en als het virus dan toch toeslaat, dan is het virus af.
Ik zeg dit om hopelijk de absurditeit van de huidige situatie in de wereld te laten zien. Wat we moeten doen, namelijk eerlijke en adequate zorg leveren aan de mensen die het nodig hebben, doen we niet.
En grondrechten worden massaal aan de laars gelapt met bespottelijke maatregelen en iedereen is bang. “Ja, maar dat moet nu even”. Oh, oké.
Met het risico om je aandacht kwijt te raken wil ik toch nog even door met het laten zien hoe we ervoor staan in de wereld. Australië is klaar met het bouwen van quarantainekampen, en is voornemens om deze op korte termijn te vullen met ongevaccineerden. Kampen.
Daarom heeft de premier van Australië vorige week met droge ogen verklaard dat Australië de Winterspelen van Beijing diplomatiek gaat boycotten. Want China schendt de mensenrechten. Compleet gehypnotiseerd.
Hugo heeft op tv gezegd dat ie weet waar de ongevaccineerden wonen, en dat ie van deur tot deur, en van arm naar arm zal gaan. Ik neem aan dat ie dat niet zelf gaat doen, maar dit gaat uitbesteden aan anderen, zoals de politie of de Mobiele Eenheid. Neem heel even de tijd om te bedenken hoe dit eruit zal zien. “Ja, maar dat bedoelt ie niet zo”. Oh, oké. Er zijn inmiddels meer dan 60.000 aanmeldingen geweest om aangifte van bedreiging tegen hem te doen.
Ondertussen mogen de ongevaccineerden in Oostenrijk komende januari kiezen of ze naar de gevangenis willen, een boete van duizenden euro’s willen betalen of zich tegen hun wil laten vaccineren. De mensen die niet gaan betalen zullen vermoedelijk niet vrijwillig naar de gevangenis lopen. Misschien kun je weer even de tijd nemen om te bedenken hoe dat eruit gaat zien als ze naar de gevangenis ‘geholpen’ gaan worden. Vrijwillige vaccinatie heette het toch?
Wat heeft dit allemaal met ons bedrijf te maken? Het is duidelijk dat de wereld onder hypnose is. In ieder geval is het vermogen om rationeel na te denken is verloren. Gelukkig niet bij iedereen, en hoopgevend is dat deze groep langzaam groter wordt. Dat betekent voor deze mensen dat ze niet mee willen doen met dit alles en dat is niet makkelijk. Het betekent ook dat het allemaal nog erger moet worden, vóórdat deze groep zo groot wordt dat het grootste deel van de bevolking ziet wat er aan de hand is.
Een kenmerk van massahypnose is dat men op korte termijn beslissingen neemt in een poging om nu angst weg te nemen en veiligheid te bewerkstelligen, zonder de negatieve effecten op langere termijn in ogenschouw te nemen. Zoals bijvoorbeeld het gegeven dat in februari de QR-codes vervallen en er bijgeboosterd moet worden. Niet iedereen gaat dit doen en dus zal de groep ongevaccineerden groter worden en niet kleiner. En bij de volgende booster weer. Heb je al nagedacht over hoeveel boosters jij wilt laten zetten voordat je het genoeg vindt? Als je denkt dat dit niet gaat gebeuren, dan wil ik je wijzen op de QR-code die ook nooit ingevoerd ging worden. En dat deze ongeldig gaat worden totdat er bijgeboosterd wordt, iets dat ook nooit zou gebeuren.
Het lijkt dus alsof er een net om de ongevaccineerden gespannen wordt, maar dit net gaat iedereen omspannen. Als we hier nu niks aan doen, dan gaan we voor altijd meerdere malen per jaar boosteren, mondkapjes dragen, niet meer knuffelen, anderen discrimineren, steeds weer een lockdown invoeren, een avondklok instellen, enzovoort. En uiteindelijk niet meer kunnen vliegen. Als je toegeeft aan totalitarisme, dan weet je één ding zeker en dat is dat je onder een totalitair regime zult moeten leven. Toegeven of opgeven is dus geen optie.
Ik ben niet bang voor de toekomst. Niet omdat deze er zo rooskleurig uitziet, maar omdat ik me onlangs realiseerde dat dit leven pas zin heeft als je niet weet hoe het gaat lopen. De onzekerheid omarmen dus.
Met vriendelijke groet, een verontruste collega.