In een van zijn columns genaamd ‘Universiteit’ en gepubliceerd in Medisch Contact schreef arts en epidemioloog Luc Bonneux in 2015 het volgende:[1]
‘Ze – de universiteit – produceert vooral waardeloos onderzoek in dienst van de belangen van hun financiers. Een goede brouwerij maakt uit gerst en hop lekker bier. Een goede universiteit maakt van begaafde jongeren kritische intellectuelen met een weidse, op feiten gebaseerde blik op de wereld. De huidige onderzoeksbureaus in dienst van staat en industrie jagen begaafde jongeren weg en maken van de middelmaat carrièristen op zoek naar geld.’
Op 11 november 2019 schreef dezelfde Luc Bonneux in Medisch Contact in een column met de veelzeggende titel ‘De Pest’ het volgende:[2]
‘Ik ben ooit hoogleraar willen worden, om les te geven aan jonge mensen. Hoe naïef. Ik ontdekte te laat dat hoogleraren geen les meer geven maar geld binnenhalen voor onderzoek naar datgene waarvoor geld is binnen te halen. In mijn vakgebied waren dat nieuwe rondjes in de tredmolen van de populaire illusie van maakbaarheid. De terreur van academische pedagogen met radde tong, vlotte praatjes en nul evidence over wat ze uitkramen wekte voldoende weerzin om weg te blijven uit dat onderwijs.’
Maar het allerbelangrijkste schreef hij in zijn column ‘Vaccin tegen bangmakerij’ van 14 mei 2019, eveneens in Medisch Contact:[3]
‘Veel mensen twijfelen over het nut van vaccinaties. Die twijfel heeft goede gronden. De recente geschiedenis van vogelgriep en Mexicaanse griep heeft aangetoond dat een onheilige alliantie van industrie, ambtenarij en wetenschappers burgers en beleid meedogenloos bedriegt door hen onzinnig veel angst aan te jagen. Er werden grote stocks ingeslagen van griepremmers. De vogelgriep was een bedreiging voor wie snot van zieke kippen inhaleerde. Er was geen evidence voor de werkzaamheid van griepremmers; die is er nooit geweest. In een schokkend experiment werden dertig miljoen kinderen gevaccineerd met een zogenaamd pandemisch vaccin, tegen een pandemie van enige dagen snot met spierpijn, de Mexicaanse griep. Er is nooit bewijs geweest dat dit griepvirus kwaadaardig kon worden, wel integendeel. Dat is tegen de evolutionaire biologie van griepvirussen. Het ‘pandemische’ vaccin Pandemrix was volslagen overbodig; het was niet bewezen onschadelijk. Daarvoor was het onvoldoende getest. Tweeduizend kinderen en jongvolwassenen krijgen nu af te rekenen met ernstige bijwerkingen door Pandemrix. Het RIVM lijkt nog steeds te beweren dat er geen verband is tussen narcolepsie en het bewuste vaccin, Pandemrix. Op basis van de huidige kennis staat dit gelijk aan het ontkennen van enige causale relatie tussen sigaretten en longkanker. Mocht het RIVM enig zelfzuiverend vermogen hebben, dan hebben ze dat uitstekend weten te verbergen.’
Ik moest aan deze columns van Luc Bonneux terugdenken toen ik het artikel van Roland Pierik en Marcel Verweij in de Volkskrant van 17 november 2020 las. Het artikel had als titel: ‘Opinie: vaccinatie hóéft niet. Maar piep dan ook niet over minder vrijheid’. De reden om terug te denken aan de quotes van Luc Bonneux, is dat zij bij uitstek de exponenten zijn van wat Bonneux aanduidt als “de middelmaat carrièristen op zoek naar geld”, en de “academische pedagogen met radde tong, vlotte praatjes en nul evidence over wat ze uitkramen”. Dit is het slag lieden dat in de moderne tijd onze universiteiten bevolkt.
Roland Pierik is hoofddocent rechtsfilosofie aan de universiteit van Amsterdam en Marcel Verweij is hoogleraar filosofie aan de universiteit van Wageningen. Wat iemand als Roland Pierik in zijn eigen vermeende grote wijsheid of in zijn rol als rechtsfilosoof te zoeken heeft bij de discussie over het al of niet vaccineren tegen SARS-CoV-2, is mij volledig duister. Hetzelfde geldt in onverminderde mate voor Marcel Verweij. Hun mening is volledig overbodig en voegt helemaal niets toe.
Als ik naar de definitie van de filosofie kijk, luidt deze dat het gaat om het ‘streven naar kennis en wijsheid, het geheel van het zoeken naar de (wetenschappelijke) aard van de dingen.’ Ik zal hier onderzoeken in hoeverre mensen als Roland Pierik en Marcel Verweij zich nog iets aantrekken van dit grondbeginsel van het vak, waarin ze geacht worden jonge mensen aan de universiteit te onderwijzen.
Als ik de boeken lees van de grote denkers van deze tijd, zoals Daniel Dennet[4], Daniel Kahneman[5] Nassim Nicholas Taleb[6] [7], ben ik altijd diep onder de indruk van de hoeveelheid kennis die ze blijken te hebben van de materie waarover ze schrijven, ook al gaat het niet primair over hun eigen vakgebied. Dit geldt niet voor Roland Pierik en Marcel Verweij, die beiden een lachwekkend, maar vooral ook ontstellend en verontrustend gebrek aan kennis laten zien in hun artikel in de Volkskrant over de stand van de wetenschap wat betreft SARS-CoV-2. Dat hindert deze twee vermeende academici echter geenszins in hun hijgerige drang naar aandacht en erkenning van de wijsheid en expertise die ze zichzelf toebedeeld hebben.
Zo stellen zij het volgende:
“Het is goed te rechtvaardigen dat gevaccineerden meer mogelijkheden krijgen dan niet-gevaccineerden. En met een vaccinatieplicht heeft dit al helemaal niets van doen.”
Ik begin met de stelling dat dit een onethisch, moreel verwerpelijk, zo niet verachtelijk standpunt is, dit gezien de letter en de geest van artikel 1 in de grondwet, die het volgende vermeldt:
‘Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan.’
Het onderscheid maken op basis van een vaccinatiestatus is alleen al op basis van artikel 1 van de grondwet niet toegestaan, en het is angstaanjagend en huiveringwekkend dat deze twee vermeende ‘intellectuelen’ dit standpunt in een ‘kwaliteitskrant’ durven uit te dragen. Alleen dit punt maakt al dat deze twee mensen uit hun ambt zouden moeten worden gezet, simpelweg omdat ze zich openlijk uitspreken voor discriminatie, in dit geval op basis van een vaccinatiestatus met betrekking tot een relatief onschuldig virus als SARS-CoV-2. Deze twee lieden horen absoluut niet op een universiteit thuis, en jonge naïeve studenten zouden niet aan hun groezelige overtuigingen mogen worden blootgesteld.
Als men vervolgens leest hoe deze twee theoretici zich de praktische invulling voorstellen van dit bijzondere standpunt, blijkt pas echt duidelijk hoe belachelijk en weinig doordacht deze stelling is. De twee heren hebben zich geen enkele moeite getroost om zich te verdiepen in de materie, en geven hier blijk van het feit dat ze niets, maar dan ook niets begrepen hebben van waar het hier om gaat.
De volgende stelling in het artikel van Pierik en Verweij is deze:
‘In deze coronatijd hebben we een morele verantwoordelijkheid elkaar te beschermen tegen verdere uitbraken en besmetting met de ziekte. Op dit moment nemen we die verantwoordelijkheid door: geen handen schudden, afstand houden, mondkapje dragen, afzeggen van grote evenementen, testen en in quarantaine gaan als iemand dichtbij is blootgesteld, en soms een lockdown. Sommige van deze maatregelen worden afgedwongen, op basis van wetgeving en argumenten die ruime steun kregen in het parlement, ook van Wilders en Krol. De vrijheidsbeperkingen liggen dus primair in deze breed gesteunde beschermingsmaatregelen tegen covid-19.’
Welk een ontstellend gebrek aan kennis en inzicht laten de twee auteurs hier zien: het probleem is niet het gegeven dat er maatregelen genomen zijn, of genomen moesten worden, maar het gegeven dat de maatregelen niet onderbouwd, niet goed onderbouwd of helemaal niet onderbouwd zijn met wetenschappelijk bewijs, maar alleen genomen zijn op basis van politiek opportunisme. Tot deze uitbraak was een lockdown nimmer onderdeel van welke advies dan ook ter bestrijding van een pandemie, of het nu om protocollen van het RIVM gaat of om de draaiboeken van de WHO. Er is geen enkel wetenschappelijk bewijs dat een lockdown de duur of de ernst van een pandemie verkort, tot minder ziektegevallen leidt, of tot minder sterfgevallen. Nog afgezien van de vraag of de maatregelen die genomen zijn in verhouding staan tot de enorme sociaal-maatschappelijke en economische schade en andere negatieve effecten die ze veroorzaken.
De zinloosheid van het dragen van een mondkapje werd terecht maandenlang in zwanenzang bezongen door zowel de regering als ook door het RIVM, bij monde van Jaap van Dissel en vele andere deskundigen. Maar binnen enkele dagen, op volstrekt onduidelijke gronden, nam de regering een haarspeldbocht en ging, via een dringend advies, over tot het uitvaardigen van een wettelijke verplichting tot het dragen van een mondmasker. Dit zonder dat er het geringste bewijs bestaat dat het ook maar iets bijdraagt aan het beperken van de verspreiding van SARS-CoV-2, en terwijl er inmiddels wel vele negatieve effecten beschreven zijn.[8] [9] [10] [11] [12]Uiteindelijk bleek er geen enkel valide argument te zijn voor deze maatregel; het was niet meer dan een ordinaire politieke lobby.
En juist het opleggen van deze volstrekt zinloze maatregelen voeren Pierik en Verweij aan als legitimatie voor het mogen maken van onderscheid tussen mensen op basis van de vaccinatiestatus tegen SARS-CoV-2, zonder ook maar een moment de doelmatigheid van deze maatregelen en het proportionaliteitsbeginsel in ogenschouw te nemen. Sterker nog, zij stellen dat het nemen van deze maatregelen “noodzakelijk was”, terwijl er tot op de dag van vandaag geen enkele wetenschappelijke onderbouwing is voor de effectiviteit van het genomen pakket aan maatregelen. Maar dat hindert deze twee brulvaxxers geenszins. Want, zo stellen deze twee leunstoelgeleerden, ‘Met een effectief vaccin is de kans dat je een ander nog kunt besmetten zo klein, dat de bestaande beschermingsmaatregelen overbodig worden. Je hebt dan nog steeds de verantwoordelijkheid besmettingsrisico’s te voorkomen, maar dat kun je nu óók doen door je te laten vaccineren’.
De hoogleraar financiële geografie Ewald Engelen is een wetenschapper die, in tegenstelling tot Roland Pierik en Marcel Verweij, wel oog heeft voor de desastreuze effecten op de maatschappij, schreef er op 13 oktober 2020 in de Groene Amsterdammer het volgende over:
‘Het zijn cijfers waar de gevolgen van de crisis van 2008 bij verbleken. En waar schrijnend sociaaleconomisch leed achter schuilgaat. Variërend van middenstanders die failliet gaan, ZZP’ers die hun orderportefeuille zien opdrogen, millennials die een leven lang minder salaris zullen incasseren, meer kinderen die in armoede opgroeien, tot een publieke sector die weer vijftien jaar speelbal wordt van bonentellers die van alles de prijs en van niets de waarde kennen. Om maar te zwijgen van de gezondheidsschade die recessies en depressies veroorzaken. En die vooral neerslaan bij kwetsbaren, laagopgeleiden en armen. Je vraagt je van de weeromstuit af waarom zelfbenoemde arbeiderspartijen als de SP en de PvdA nu al zeven maanden luidkeels om strengere maatregelen roepen.’
Dit citaat laat precies zien waarom er achter het pleidooi van Pierik en Verweij de meest verachtelijke vorm van egocentrisme schuilgaat; zij worden – in theorie – wel bedreigd door COVID19, maar niet door de vele negatieve effecten van de genomen maatregelen, omdat aan het eind van de maand het riante salaris -zoals altijd – gewoon weer op hun toch al goed gevulde bankrekening gestort wordt. Zij lopen niet het risico om aan lagerwal te raken, hoeven niet bang te zijn dat ze hun hypotheek niet meer kunnen betalen of dat ze hun baan verliezen, en door dit alles in de psychiatrische misère geraken. Zij niet.
In de voorlaatste alinea van hun artikel stellen Pierik en Verweij dat ‘de overheid maatregelen moet nemen om de maatschappij tegen corona te beschermen’. Ik denk echter dat een groot deel van het volk inmiddels overtuigd is van de noodzaak om maatregelen te nemen tegen deze regering en mensen als Roland Pierik en Marcel Verweij: de maatschappij en het Nederlandse volk moeten beschermd worden tegen de verwoestende gevolgen van het beleid dat door het Ministerie van Waarheid van Rutte c.s. wordt uitgevoerd, en dat in hun propagandablaadje genaamd de Volkskrant door deze twee universitaire parasieten verdedigd wordt.
Dan de infectie met SARS-CoV-2 zelf, waarover deze twee academische lichtgewichten blijkbaar ook denken een mening te moeten hebben, niet gehinderd door zelfs maar de minste kennis van zaken. Want zij denken wel te weten hoe effectief de vaccins zijn in het stoppen van de verdere verspreiding van het virus. Ik haal nogmaals hun stelling aan:
‘Met een effectief vaccin is de kans dat je een ander nog kunt besmetten zo klein, dat de bestaande beschermingsmaatregelen overbodig worden. Je hebt dan nog steeds de verantwoordelijkheid besmettingsrisico’s te voorkomen, maar dat kun je nu óók doen door je te laten vaccineren. Daarom valt goed te rechtvaardigen dat mensen die zijn gevaccineerd weer meer bewegingsvrijheid krijgen. Omdat met vaccinatie het risico voor anderen is weggenomen, valt de noodzaak weg om je te houden aan andere voorzorgsmaatregelen.’
Het is haast meelijwekkend hoe de twee academische vedergewichten Roland Pierik en Marcel Verweij zichzelf hier als pseudo-intellectuele kwakzalvers te kijk zetten. Deze immunologische onbenullen stellen dat bij een effectief vaccin de kans om een ander te besmetten zo klein is dat bestaande beschermingsmaatregelen overbodig worden. Dat de registratietrials van de verschillende vaccins tegen het SARS-CoV-2 virus helemaal niet toegerust zijn om harde uitspraken te doen over relevante uitkomstmaten zoals sterfte, intensive-care-opnamen of ziekenhuisopnamen, is de heren blijkbaar volledig ontgaan.[13] Daarbij zijn juist de categorieën mensen die het meest te winnen hebben bij een effectief vaccin, zoals ouderen, immuungecompromitteerde patiënten en zwangeren, sterk ondervertegenwoordigd in de vaccintrials. Het is dus maar de vraag of het vaccin voor hen wel werkzaam zal zijn. Nog belangrijker is dat de trials zelfs geen betrouwbaar antwoord kunnen geven op de vraag in hoeverre gevaccineerde personen nog in staat zijn om anderen te besmetten.[14] En wat we ook nog helemaal niet weten is hoe lang een eventueel werkzaam vaccin bescherming bied aan de gevaccineerde.
SARS-CoV-2 is – evenals het influenzavirus – een RNA-virus. En hoewel het over een ‘proof-reading’ mechanisme beschikt dat de kopieën van de RNA-strengen controleert op kopieerfouten, staan RNA-virussen bekend om de hoge spontane mutatiefrequentie, precies datgene dat de ontwikkeling van een effectief vaccin tot nu toe altijd ernstig heeft bemoeilijkt. Deze mutaties leiden tot een ‘antigenic drift’ (een geleidelijke verandering van het virus) en soms ook tot een ‘antigenic shift’ (een plotselinge grote verandering), met als consequentie dat de immunogeniteit van de belangrijkste epitopen van het virus snel kan veranderen, zeker als er een selectiedruk bestaat door een vaccin of door bijvoorbeeld groepsimmuniteit. Op deze manier zal het vaccin op den duur wellicht helemaal niet meer effectief zijn. Een vingerwijzing dat dit bij het SARS-CoV-2 virus waarschijnlijk ook het geval is, vormt de publicatie van een casus in de New England Journal of Medicine[15] over een patiënt die ernstig immuungecompromitteerd was en uiteindelijk overleed aan COVID-19. Dat hij overleed is niet het meest zorgwekkende aspect, maar wel de beschreven genetische veranderingen in de twee belangrijkste immunologische epitopen van het virus, het spike-eiwit en het receptor bindende domein. We weten dus nog helemaal niet in hoeverre, en voor hoe lang het vaccin in staat zal zijn om de verspreiding van het virus tegen te gaan. Maar dat hindert deze twee van toeten noch blazen wetende zolderkamergeleerden geenszins om hun fascistische vaccinkletspraatjes al vast in de Volkskrant te ventileren.
Waar deze twee wetenschappelijke kneusjes blijkbaar ook geen seconde over nagedacht hebben, is hoe het dan moet met mensen die al een besmetting met SARS-CoV-2 hebben doorgemaakt. Er komt steeds meer hard wetenschappelijk bewijs beschikbaar waaruit blijkt dat wie een infectie met SARS-C0V-2 heeft doorgemaakt, een krachtige T-cel respons tegen meerdere epitopen van het virus ontwikkelt,[16] noodzakelijk voor het controleren en klaren van de infectie. Mensen die een besmetting met het SARS-CoV-2-virus hebben doorgemaakt, blijken tot op hoge leeftijd in staat te zijn tot het aanmaken van neutraliserende anti-lichamen.[17] Uit een ander onderzoek blijkt dat ook het immuunsysteem als geheel uitstekend in staat is SARS-CoV-2 te bestrijden.[18]
Dat is ook weinig verrassend; het gaat om een nauwkeurig uitgebalanceerd systeem dat de mensheid al sinds vele tienduizenden jaren perfect beschermt tegen het overgrote deel van de circulerende virussen, waaronder ook meerdere coronavirussen. Het is nog maar zeer de vraag of vaccinatie met slechts een van de epitopen van SARS-CoV-2 wel een adequate en langdurig effectieve reactie van het immuunsysteem op zal kunnen wekken. De vaccin-trials zullen ons zeer hoogstwaarschijnlijk ook geen antwoord geven op die vraag.
Dat het immuunsysteem bij het overgrote deel van de populatie uitstekend in staat is om een infectie met SARS-CoV-2 te klaren, past ook bij de Infection Fatality Rate (IFR), die in twee grote en goed uitgevoerde systematische reviews ruim onder de 1% overall ligt, en voor personen onder de 70 jaar nog veel lager.[19] [20] Hier geldt ook het proportionaliteitsbeginsel, waarbij men zich ernstig af moet vragen of het spenderen van vele miljarden euro’s aan een vaccin nog in enige verhouding staat tot de weinig indrukwekkende morbiditeit en mortaliteit van SARS-CoV-2. Pierik en Verweij lijken ook hierin volstrekt geen interesse te hebben. Er zal gevaccineerd worden, ongeacht of nu zinvol is of niet.
En dan hebben de armzalige grijze kronkels van deze twee intellectueel gecompromitteerde academici blijkbaar ook nog niet nagedacht over het feit dat mensen die al een infectie met SARS-CoV-2 hebben doorgemaakt helemaal geen vaccin nodig hebben, omdat ze naar alle waarschijnlijk uitstekend beschermd worden door hun immuunsysteem. Laat staan dat ze nagedacht hebben over om welk percentage van de bevolking het dan zou kunnen gaan. En het percentage mensen dat immuniteit ontwikkelt kan heel erg snel oplopen, zoals bleek uit een serologiestudie uit Tokyo, waar de seroprevalentie gedurende de zomermaanden opliep van 4,8% naar 46,8%, waarbij ook nog eens verreweg de meeste besmettingen asymptomatisch verliepen.[21] In de idiote waandenkbeelden van Roland Pierik en Marcel Verweij mensen die de infectie al hebben doorgemaakt zekerheidshalve toch ook maar gevaccineerd worden om als volwaardig lid van de Nederlandse bevolking deel te mogen nemen aan het sociaalmaatschappelijke leven.
Over de eventuele meer zeldzame, maar potentieel ernstige bijwerkingen, maar ook over bijwerkingen die pas op de middellange en de lange termijn op kunnen treden, zwijgen deze academische non-valeurs helemaal in alle talen. En dat terwijl het om een nieuwe techniek gaat die nog nooit tot een registratie als medicijn of vaccin heeft geleid, en nog nooit op deze schaal op gezonde mensen werd losgelaten. Ook laten ze liever onbesproken dat ons in 2009 werd bezworen dat het vaccin tegen het H1N1 influenzavirus, dat de Mexicaanse griep veroorzaakte, uitermate goed onderzocht en volstrekt veilig was. Wat uiteindelijk niet het geval bleek te zijn.[22] Het werd ons nota bene verteld door overheden, vaccinfabrikanten, vele academici van zeer divers pluimage, en ja, ook door vele medici. Het is uitermate kwalijk dat de lessen die al die ‘deskundigen’ toen al geleerd hadden moeten hebben, nu wederom weer niet geleerd worden.
Aan het eind van hun artikel weten deze twee het nog te bestaan om schaamteloos en zonder enige onderbouwing iedere persoon die zijn bedenkingen heeft bij het vaccineren van de Nederlandse bevolking onder indirecte dwang weg te zetten als zijnde niet capabel zelf die beslissing te nemen. De onderbouwing voor deze stelling is dat ‘de ‘viruswaarheidaanhangers’ zich nu eenmaal tegen alle maatregelen verzetten’.
Ik ben geen lid van de groepering ‘Viruswaarheid’ en ook zie ik de waarde in van sommige maatregelen, en houd me daar ook aan. Waar ik me krachtig tegen verzet is het opleggen van maatschappelijk ernstig ontwrichtende maatregelen, die in geen enkele verhouding staan tot het doel, en die op niets anders gebaseerd zijn dan misselijkmakend politiek en bestuurlijk opportunisme. Maatregelen waarvoor bovendien ieder wetenschappelijk bewijs van de werkzaamheid ontbreekt. En verder verzet ik me tegen het indirect gedwongen vaccineren van de bevolking met een vaccin dat voor het overgrote deel van hen helemaal niet nodig is, en absoluut niet adequaat is onderzocht op effectiviteit en vooral op de veiligheid. Bovenal verzet ik me tot de laatste snik tegen het vaccinatiefascisme van deze twee pseudo-intellectuele academische kakkerlakken, beiden aangenaam ongehinderd door enig verstand van zaken en die te lui, te dom en te labbekakkerig zijn om het relevante wetenschappelijke bewijsmateriaal te bestuderen.
Laten we ook vooral niet vergeten dat de wetenschap van de eugenetica door vele wetenschappers als echte wetenschap werd gezien. Vele sociologen en filosofen omarmden deze vorm van pseudowetenschap, en deze rassenleer – want dat is het – werd tot aan de Tweede Wereldoorlog als officiële wetenschap op vele universiteiten wereldwijd onderwezen. Het leidde tot de gedwongen sterilisatie van vele duizenden mannen en vrouwen die als minderwaardig werden beschouwd, praktijken die in vele westerse landen als normaal werden bestempeld. Het was dé inspiratiebron van de Nazi’s voor hun rassenleer en de vermeende superioriteit van het Arische ras. Waar dat toe geleid heeft, hoef ik u niet uit de doeken te doen. Dat is waar het maken van onderscheid tussen groepen mensen, op basis van welk criterium dan ook, toe kan leiden. Het is ironisch dat er, uitgerekend in het jaar dat we 75 jaar bevrijding van dit verwerpelijke gedachtengoed vieren, alle ruimte wordt gegeven aan deze twee vaccinfascisten om hun verachtelijke gedachtengoed openlijk te uiten. En natuurlijk is het de Volkskrant die ze daartoe het podium biedt, het journalistieke vod dat deze intellectuele luchthoofden voor een kwaliteitskrant houden, maar in werkelijkheid niets anders is dan een smoezelig propagandakrantje van het Ministerie van Waarheid van Rutte c.s.
[1] ‘Universiteit’ Medisch Contact, 5 februari 2015.
[2] ‘De Pest’ Medisch Contact, 11 december 2019.
[3] ‘Vaccin tegen bangmakerij’ Medisch Contact, 14 mei 2019.
[4] Intuition pumps and other tools for thinking. Daniel C. Dennett, Norton & Co, 2014.
[5] Thinking fast and slow. Daniel Kahneman, Penguin Books Ltd. 2012.
[6] The Black Swan – the impact of the highly improbable. Nassim Nicholas Taleb, Random House USA inc., 2010.
[7] Fooled by Randomness. Nassim Nicholas Taleb, Penguin Books Ltd., 2007.
[8] Mund-Nasen-Schutz in der Öffentlichkeit: Keine Hinweise für eine Wirksamkeit. Ines Kappstein, Krankenhaushygiene, 2020; 15(03): 279-295.
[9] MacIntyre CR, Seale H, Dung TC, et al A cluster randomised trial of cloth masks compared with medical masks in healthcare workers BMJ Open 2015;5:e006577. doi: 10.1136/bmjopen-2014-006577.
[10] Facemasks for the prevention of infection in healthcare and community settings. BMJ 2015;350:h694.
[11] Matuschek, C., Moll, F., Fangerau, H. et al. Face masks: benefits and risks during the COVID-19 crisis. Eur J Med Res 25, 32 (2020). https://doi.org/10.1186/s40001-020-00430-5.
[12] Henning Bundgaard, Johan Skov Bundgaard, Daniel Emil Tadeusz Raaschou-Pedersen, et al. Effectiveness of Adding a Mask Recommendation to Other Public Health Measures to Prevent SARS-CoV-2 Infection in Danish Mask Wearers: A Randomized Controlled Trial. Ann Intern Med.2021;174:335-343. [Epub 18 November 2020]. doi:10.7326/M20-6817.
[13] Will covid-19 vaccines save lives? Current trials aren’t designed to tell us. BMJ 2020;371:m4037.
[14] Covid-19 vaccine trial protocols released. BMJ 2020;371:m4058.
[15] Persistence and Evolution of SARS-CoV-2 in an Immunocompromised Host. N Engl J Med 2020; 383:2291-2293.
[16] Targets of T Cell Responses to SARS-CoV-2 Coronavirus in Humans with COVID-19 Disease and Unexposed Individuals. Cell 2020 Jun 25;181(7):1489-1501.e15.
[17] High prevalence of SARS-CoV-2 antibodies in care homes affected by COVID-19: Prospective cohort study, England. eClinicalMedicine. Volume 28; 100597. November 01, 2020. doi.org/10.1016/j.eclinm.2020.100597.
[18] Immunological memory to SARS-CoV-2 assessed for up to eight months after infection. Posted December 18, 2020. doi.org/10.1101/2020.11.15.383323.
[19] A systematic review and meta-analysis of published research data on COVID-19 infection fatality rates. Meyerowitz-Katz G, Merone L. International Journal of Infectious Diseases (2020) 101 138-148.
[20] Infection fatality rate of COVID-19 inferred from seroprevalence data. John PA Ioannidis. Publication: Bulletin of the World Health Organization; Type: Research Article ID: BLT.20.265892. Submitted: 13 May 2020 – Revised version received: 13 September 2020 – Accepted: 15 September 2020 – Published online: 14 October 2020.
[21] COVID-19 seropositivity changes in asymptomatic individuals during the second and third waves of COVID-19 in Tokyo. doi.org/10.1101/2020.09.21.20198796. Posted 27, 2021.
[22] Pandemrix vaccine: why was the public not told of early warning signs? BMJ 2018;362:k3948.