De Wet van de Grote Getallen – Deel 2
“There are three kinds of lies: lies, damned lies and statistics”
You wear guilt like shackles on your feet
Like a halo in reverse
I can feel the discomfort in your seat
And in your head it’s worse
Halo, Depeche Mode
Natuurlijk kan men van commerciële bedrijven als Moderna, AstraZeneca, Janssen & Janssen en Pfizer/BioNTech niet anders verwachten dan dat zij hun producten zo mooi mogelijk in de etalage van de farmaceutische industrie zetten, ook al moet de realiteit hiervoor enigszins verfraaid en verdraaid worden. Het ultieme doel van deze bedrijven is winst maken, heel veel winst maken, en daarbij hoort reclame, ofwel het benadrukken van de voordelen van het product en het verdoezelen van de nadelen. Dit is in de medische wereld een bekend gegeven, en is al vele malen beschreven.
Dat bovengenoemde bedrijven in de trials als resultaat alleen de relatieve risicoreductie vermeldden[1] [2] en niet de absolute risicoreductie, hoeft dan ook niemand te verbazen, aangezien dit een veelvuldig toegepaste methode van farmaceutische bedrijven is om de resultaten van studies zo gunstig mogelijk voor te stellen. Maar er waren ook virologen, microbiologen en zelfs epidemiologen, waaronder meerdere hoogleraren, die de keus om de resultaten op deze manier te rapporteren als de enige juiste verdedigden.
Ik kan kort zijn over deze praktijken: ze zijn onethisch en geven een sterk vertekend beeld van de werkelijkheid. Toch werd in de medische literatuur pas recent, en rijkelijk laat, de aandacht gevestigd op het ontnuchterende feit dat dit niet de juiste manier van rapporteren is, zoals ik ook al in mijn eerdere blogs over het Pfizer/BioNTech- en Modernavaccin voor het voetlicht heb gebracht. Kortgeleden werd in The Lancet harde kritiek geuit op de manier waarop de resultaten van de registratietrials werden weergegeven.[3]
Ik kan me voorstellen dat de verschillen tussen de absolute en relatieve reductie voor de gemiddelde Nederlander niet zonder meer bekend zijn, en dat deze materie voor de niet-ingevoerde mensen lastig is. Toch denk ik dat dit voor iedereen inzichtelijk te maken is, en dat deze informatie van groot belang is voor de afweging of men zich wil laten vaccineren of niet. Zeker omdat nu gesproken wordt over het vaccineren van kinderen. Natuurlijk zou ik de formules hier weer kunnen geven, maar ik denk dat het illustratiever is om op de bekende ‘achterkant-van-een-bierviltje-methode’ te schetsen hoe deze maten in de realiteit uitwerken. Dat zal ik dan ook proberen te doen in deze blog.
Zoals ik al eerder heb benoemd, leidt SARS-CoV-2 slechts bij een klein deel van de besmette mensen tot ernstige ziekte, en bij een nog kleiner deel tot overlijden. De kans op ernstige ziekte of overlijden is sterk leeftijdsafhankelijk, zoals inmiddels ook als bekend mag worden verondersteld. Ik ben als arts niet geïnteresseerd in een kuchje, wat spierpijn, een paar dagen hoofdpijn, koorts of diarree. Sterker nog, in de huidige geneeskunde is de ziekteduur bij een groot deel van de mensen met COVID-19 korter dan de wachttijd voor een afspraak bij de huisarts. Dit omdat iedere patiënt die het waagt om de huisarts te bellen met zelfs maar de meest milde klachten of symptomen door een groot deel van de huisartsen onverbiddelijk naar de teststraat wordt verwezen. Want die klachten zouden héél misschien wel eens op COVID-19 kunnen wijzen. En dus komt patiënt alleen de praktijk binnen met een negatief testbewijs (en een mondkapje).
Kort samengevat, de meeste mensen worden niet ernstig ziek, belanden niet in het ziekenhuis, en komen al helemaal niet op de intensive care terecht. Laat staan dat ze doodgaan. En toch was het voornamelijk deze categorie mensen die werd geïncludeerd in de onderzoeken van de vaccinproducenten naar de werkzaamheid van de vaccins. Als het gaat om de werkzaamheid van vaccinatie tegen COVID-19, is dit dus gebaseerd op een vermindering van het risico op een ziektebeeld dat voor de klinische praktijk niet of nauwelijks relevant is, omdat deze mensen binnen enkele dagen tot maximaal enkele weken ook spontaan zouden herstellen, zonder dat hiervoor medische behandeling noodzakelijk is.
Daarbij werd dan ook nog eens alleen de relatieve risicoreductie vermeld, en niet de absolute risicoreductie. Verderop in deze blog zal ik de absolute risicoreductie berekenen, en deze berekening zal ik baseren op de door Moderna en Pfizer/BioNTech opgegeven relatieve risicoreductie van 95%. Dit ondanks het feit dat men voor patiënten waarvan het immuunsysteem niet goed werkt, zoals mensen na een orgaantransplantatie, mensen met hematologische maligniteiten en ouderen, deze effectiviteit naar alle waarschijnlijkheid bij lange na niet gehaald wordt, zoals ik ook al besprak in mijn eerdere blogs.
Zoals ik eveneens vaker heb betoogd, is mijn stelling dat er op individueel patiëntniveau eigenlijk maar drie klinische uitkomstmaten relevant zijn om de werkzaamheid van de vaccins te beoordelen: het aantal opnames in het ziekenhuis, het aantal opnames op de intensive care en het aantal overlijdens. De beschikbare data over deze uitkomstmaten uit de diverse studies zijn echter summier. Alleen voor de sterfte aan COVID-19 zijn redelijk betrouwbare studies beschikbaar. Over de vele haken en ogen bij de bepaling van de IFR schreef ik al eerder in mijn blog ‘Onkruid in de Wetenschapstuin’. Die blog gaat ook over een ernstige, zo niet terminale vorm van de ziekte van Dunning-Kruger, waaraan vele ‘wetenschapsjournalisten’ blijken te lijden. Gelukkig voor hen realiseren zij zich/beseffen zij dat zelf niet, want een afwezig ziektebesef is een prominent symptoom van deze ernstige cerebrale aandoening.
Verder is het goed om te vermelden dat in onderstaande berekeningen wordt aangenomen dat nog geen van de gevaccineerden de infectie al heeft doorgemaakt. De kans dat mensen alsnog overlijden aan COVID-19 nadat ze de eerste infectie glansrijk hebben doorstaan, is echter nagenoeg afwezig. De effectiviteit van vaccinatie neemt dus snel af naarmate het aantal mensen dat de infectie al heeft doorgemaakt toeneemt. Het laatste punt is dat deze cijfers een gemiddelde zijn van zowel gezonde mensen, als ook mensen met onderliggende aandoeningen. Natuurlijk geldt voor de groep met onderliggende aandoeningen dat het risico om aan COVID-19 te overlijden veel hoger is dan voor hun gezonde leeftijdsgenoten, en het overgrote deel van de kinderen dat overlijdt aan COVID-19, heeft ernstige onderliggende aandoeningen of was zelfs al terminaal.
Voor de schatting van het aantal overlijdens, ofwel de Infection Fatality Ratio (IFR), gebruikte ik aanvankelijk de studie van Levin et al.[4] Inmiddels is er echter een beter overzicht van John Ioannidis uit juli 2021, een update van twee eerdere studies.[5] Aan de hand van de gegevens uit deze studie sla ik op de achterkant van het bierviltje opnieuw aan het rekenen. Ik laat daarbij de winst in gewonnen levensjaren door vaccinatie buiten beschouwing, die voor ouderen natuurlijk veel kleiner is dan voor kinderen. Doodgaan voor de ouderen aan andere ziekten dan COVID-19 is nu eenmaal de regel, en voor kinderen de uitzondering. Daardoor zou de winst van vaccinatie op jongere leeftijd groter zijn dan op oudere leeftijd, maar men moet dit wel afzetten tegen de kans op ernstige bijwerkingen, waarbij het juist andersom werkt; ouderen hebben maar beperkte tijd om deze te ontwikkelen, jongeren daarentegen vele tientallen jaren.
Voor zover beschikbaar, gebruik ik alleen de IFR uit de ‘high-income countries’, omdat deze in rijke landen vaak hoger is dan in arme landen, simpelweg omdat zieke en zwakke ouderen bij ons langer leven dan in arme landen.
Uit de studie van Ioannidis: ‘For 2 middle-income countries, IFR was 0.3% versus 2.8% in 12 high-income countries. (range 1.3% -7.2%)’
Het betrouwbaarheidsinterval van de geschatte IFR in de categorie ‘elderly people’ loopt van 1.3% tot 7.2%. Het gaat in deze leeftijdscategorie om mensen ouder dan 70 jaar. Ioannidis laat zien dat naarmate het aandeel 85-plussers in deze groep toeneemt de IFR eveneens stijgt, zoals men zou verwachten. Maar zelfs bij een aandeel van 20% ouderen boven de 85 jaar komt de puntschatting van de IFR niet hoger uit dan 4.3%. Verder ga ik uit van het aller-slechtste scenario qua sterfte, met een IFR van 7.2% en een optimale effectiviteit van de vaccins op de sterfte van 95%, ook al weten we dat dit een veel te optimistische schatting is.
Krakende krakkemik
We kiezen uit deze groep ouderen een man van 80 jaar die al een beetje dementeert, twee nieuwe heupen heeft gekregen en een nieuwe knie, één lekke en één rammelende hartklep heeft, hier en daar wat verkalkte vaten, diabetes en hypertensie. Door al deze misère is de kans dan ook niet bijster groot dat hij het volgende jaar haalt. De Zeis van Hein wordt namelijk in vele soorten en maten geleverd, en Hein is weinig selectief wat betreft welke Zeis hij ter hand neemt bij clientèle op deze leeftijd.
Echter, deze man wil heel graag zijn dochter nog een keer zien, die naar Timboektoe is geëmigreerd om daar les te geven in regendansen, en hij wil dus koste wat kost de eerstvolgende twaalf maanden in leven blijven, totdat zijn dochter in de gelegenheid is om over te komen voor een laatste bezoek. Ik vind dat hij in de groep valt met de hoogste IFR, die met een IFR van grofweg 7.2% en ik adviseer hem dan ook dringend om het vaccin te nemen. Daarbij neem ik aan dat ook voor hem de werking van het vaccin optimaal is en de relatieve risicoreductie ook voor hem 95% bedraagt. Stel nu dat we een hele groep van deze vrolijke, frisse en hard krakende krakkemikken hebben, die allemaal nog één keer hun regendansende dochter willen zien, en koste wat het kost willen blijven leven totdat dit gerealiseerd is. Bij een relatieve risicoreductie van 95% betekent dat dat zijn overlijdensrisico daalt van 7.2% naar 0.36%. De absolute risicoreductie om te overlijden bedraagt daarmee 6,8%. Nog anders gezegd: als deze man zich laat vaccineren wordt de kans dat hij aan (of met) COVID-19 overlijdt, verlaagd van 7.2% naar 0.36%. Als ik daaruit het ‘number needed to vaccinate’ (NNV) bereken, is dit in het allergunstigste geval 1/0.068= 15 mensen. Om één vrolijke krakende krakkemik op een leeftijd van boven de 80 te redden van overlijden aan COVID-19, moet ik dus op zijn minst, en in het gunstigste geval grofweg 15 van deze mensen vaccineren. Dat is best redelijk, toch? Als ik de prijs van een Pfizer/BioNTech neem van 12 euro per vaccin, dan moet ik 180 euro uitgeven om vijftien frisse krakkemikken te kunnen vaccineren, om daarmee één van hen de kans te geven nog eenmaal zijn dochter in een vrolijk Afrikaans rokje te zien dansen, al hebben we in dit kikkerlandje aan regen geen gebrek. Overigens, dit onder de aanname dat deze krakende en piepende krakkemikken in de tussentijd niet bezwijken aan de rammelende en lekkende kleppen, de verkalkte vaten of de verschrompelde nieren. U snapt het wel, al die andere Zeisen van Hein, waar ook het beste vaccin tegen COVID-19 nu eenmaal geen vat op heeft.
Doorgedraaide vaccinatiepropagandist
De volgende persoon is een 59-jarige rechtsfilosoof, die al jarenlang de kost verdient als door de duivel bezeten vaccinatiepropagandist, en dan ook het goede voorbeeld wil geven en zich zeker laat vaccineren, en wel zo vaak hij maar kan. Ioannidis geeft voor de leeftijdsgroep een puntschatting van de IFR van 0.27%, maar geeft geen betrouwbaarheidsinterval. Nu drinkt onze rechtsfilosoof nogal stevig, alleen Chablis natuurlijk, eet regelmatig fastfood in de kantine van de Universiteit van Amsterdam, en zit de godganse dag na te denken over hoe hij het gepeupel kan overtuigen zich allemaal te laten vaccineren. En mocht dat niet lukken, hoe hij vaccinatiedwang in zijn onfrisse ethische marktkraampje als deugdzaam kan verkopen. Dat geeft dan ook de nodige stress, en ik ga er dan ook gemakshalve van uit dat hij een hogere IFR heeft. Laten we ervan uitgaan dat zijn IFR door alle stress zo’n beetje verdubbeld is naar 0.50%. De relatieve risicoreductie van 95% geeft in dit geval dan ook een absolute risicoreductie van 0,50% naar 0,025%, ofwel 0,475%. Stel nu dat we een hele kudde soortgelijke rechtsfilosofen hebben, die allemaal de hele godganse dag in hun kleine donkere kamertjes van de Universiteit van Amsterdam zitten na te denken over hoe ze het ganse Nederlandse volk aan de naald kunnen krijgen, en druk bezig zijn met het schrijven van hun vaccinatiepropaganda-pamfletjes voor de Gezondheidsraad met als enig verzetje per dag een uitje naar de vreetschuur van dit bolwerk van kennis en wijsheid. Hoeveel van deze rechtsfilosofen moeten er dan gevaccineerd worden om deze ene specifieke rechtsfilosoof te redden van een wisse dood aan COVID-19? Dat laat zich dan gemakkelijk berekenen: in het meest gunstige scenario zijn dat 1/0,00475 = 210 volledig doorgedraaide en tot waanzin gedreven rechtsfilosofen. Dit à raison van 12 euro per vaccin betekent dat het zo’n 2520 euro kost om één rechtsfilosoof te redden. Nu mag ik bij God hopen dat we in heel Nederland niet zoveel vaccinatie-fundamentalistische rechtsfilosofen hebben, en ik hoop maar dat in dit geval de baten de kosten overstijgen, maar als het om mensen met een nuttig, en voor de maatschappij waardevol beroep zou gaan, is die prijs nog alleszins redelijk.
Bloemige bloemschoen
We gaan verder. Zo is daar een minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, die ten prooi gevallen is aan de gedragsunit van zijn eigen adviserend orgaan, het RIVM, en als een grammofoonplaat die blijft hangen te pas en te onpas mechanisch opdreunt dat alles en iedereen zich moet laten vaccineren tegen SARS-CoV-2, inclusief honden, katten, paarden en fretten, bankstellen, keukenstoelen en WC-rollen, ja zelfs tot Sywert van Lienden en zijn eigen baas, Onze Lieve Heer, aan toe.
Hij valt met zijn 43 jaar in de leeftijdsgroep van 40-49 jaar en heeft volgens Ioannidis een IFR van 0,082%. Nu heeft deze minister een hoop stress, aangezien er voor 5,1 miljard aan bonnetjes zoek is op zijn ministerie. Bovendien heeft hij elke nacht vreselijke nachtmerries over enorme stapels afgekeurde mondkapjes, die hij voor ruim 100 miljoen kocht van zijn compagnon Van L. De hele stapel mondkapjes komt in zijn nachtelijke dromen in beweging, zodat hij moet rennen voor zijn leven om er niet onder bedolven te raken, terwijl als hij omkijkt, de mondkapjes steeds dichterbij blijken te komen, en hij er uiteindelijk onder bedolven wordt. Net op het moment dat hij dreigt te stikken onder de stapel, wordt hij bezweet en met hevige hartkloppingen wakker uit deze nare droom, waarna hij in het donker steeds weer als sneeuwvlokjes neerdwarrelende bonnetjes achter zijn slaapkamerraam meent te ontwaren. Een laatste punt is dat zijn veelkleurige schoenen veelvuldig besmeurd raken door het voortploeteren in het coronamoeras, waarin hij moeizaam voorwaarts gaat. En dan zijn er ook nog onverlaten die hem Clowntje Clusterfuck noemen, en u begrijpt, deze minister heeft een heel zwaar leven, en zijn IFR zal dan ook wat hoger dan gemiddeld uitvallen.
We gaan er dan ook vanuit dat zijn IFR door alle stress verdubbeld is en niet 0,082% bedraagt, maar 0,16%. Het vaccin geeft een relatieve risicoreductie van 95%, en dus daalt het absolute risico om te sterven aan COVID-19 voor deze minister van 0,16% naar 0,008%, en de absolute risicoreductie bedraagt daarmee in het allergunstigste geval 0.152%. Stel nu dat we een heel leger van ministers hadden op VWS, die allemaal op bemodderde veelkleurige schoenen lopen, allemaal dezelfde riedels opdreunen, en allemaal door hun ambtenaren aangesproken worden met de eervolle titel ‘Clowntje Clusterfuck’. Hoewel dit voor vele Nederlanders de ultieme nachtmerrie is, is het de vraag hoeveel van deze veelkleurige bloemige bloemkolen men dan moeten vaccineren om deze specifieke minister van VWS te redden van de verstikkingsdood door COVID-19, mede veroorzaakt door een enorme stapel mondkapjes? In het allerbeste geval zijn dat er 1/0,00152 = 658 repeterende ministeriële grammofoonplaten. Het kostenplaatje voor de vaccinatie van al deze ministers bedraagt 658 x 12 = 7896 euro. Ik vraag me af of die begroting goedgekeurd zou worden door zijn collega op Financiële Zaken, maar waarschijnlijk zou dat nog wel gaan lukken. Mits hij het bonnetje niet kwijtraakt. Of nog meer mondkapjes koopt van Sywert. Of nog meer teststraten bouwt, die daarna voor een zacht prijsje weer af worden gebroken zonder dat iemand zich er heeft laten testen.
Big Pharmabroedsel
Nu is er ook nog een CEO van een grote vaccinproducent die zijn 23-jarige dochter zonder enige twijfel zou laten vaccineren tegen het SARS-CoV-2 virus. Natuurlijk heeft zijn dochter daar geen stem in, want als zij zich en plein public laat vaccineren, is dat goed voor het vertrouwen in het vaccin, en dus goed voor zaken, en nog veel beter voor de portemonnee.
Nu heeft dochterlief altijd goed naar haar vader geluisterd, gebruikt ze alvast als profylaxe een cholesterolverlager, een middel tegen de hoge bloeddruk, die ze overigens niet heeft, en verder voor de zekerheid ook een bloedverdunner (je weet maar nooit met die vaccins, safety first!). Dan gebruikt ze ter bevordering van haar geestelijke gezondheid ook een antidepressivum en een antipsychoticum. Ze is dan ook het toonbeeld van psychische en lichamelijke gezondheid. Ze zou wat meer kunnen sporten, maar helaas zaten de sportclubs en de sportscholen dicht vanwege die vreselijke ziekte waartegen ze nu gelukkig eindelijk gevaccineerd gaat worden. Zelfs voor dochters van CEO’s van grote farmaceutische bedrijven zit het leven niet altijd mee.
Volgens Ioannidis bedraagt haar IFR bij benadering 0,014%. Laten we aannemen dat door het niet kunnen sporten haar IFR verdubbelt en niet 0.014% maar 0.028% is. De vaccinatie geeft een relatieve risicoreductie van 95%, en dus daalt haar absolute risico om te overlijden aan COVID-19 van 0,028% naar 0,0014%, en daarmee is haar absolute risicoreductie 0,027. Stel nu dat de CEO van deze grote vaccinproducent op zijn zakenreizen nogal eens buiten het potje heeft gepiest, hoeveel buitenechtelijke en buitengewoon geestelijk en lichamelijk gezonde dochters van 23 jaar zou hij dan verwekt moeten hebben om zijn enige wettige dochter te redden van COVID-19? Dat zijn er dan in het allergunstigste geval 1/0,0002776 = slechts 3704 dochters. Hoewel ik hem tot veel in staat acht, denk ik dat dit toch wat veel van het goede is. De kassa rinkelt wel nadrukkelijk bij het bedrijf, en ik denk dat zijn bonus in 2021 bijzonder royaal uit zal vallen, want het redden van zijn dochter levert zijn bedrijf een slordige 44.448 euro op. Helaas betaalt hij dat niet uit eigen zak, maar dat geeft niks, daarvoor zijn er immers mensen die wél belasting betalen?
Narrige neuroloog
Als laatste persoon is er dan nog een enigszins uit de gratie geraakte neuroloog op rubberen klompen, immer gekleed in T-shirts met de meest vreemdsoortige teksten, een neuroloog die bijzonder eigenwijs en soms ook een beetje narrig is, en zich inmiddels behoorlijk schaamt voor zijn met blauwe jassen, mondkapjes en spatbrillen getooide collega’s, die zich klakkeloos lieten ringeloren en zonder zelfs maar een spoor van kritiek deelnamen aan het gedragsexperiment met mondkapjes, bedacht door de aanmodderende, wartaal uitslaande, en zich op bloemschoenen voortbewegende grammofoonplaat van hierboven.
Deze neuroloog heeft drie kinderen, waaronder een zoontje van 10 jaar oud. Nu is er geen spaarzame haar op het kale hoofd van deze neuroloog die er ook maar een moment over denkt om zijn zoontje te laten vaccineren tegen SARS-CoV-2, maar natuurlijk zijn er altijd mensen die wél aan hun medemens denken, en hun kinderen uit mededogen voor de kaste van krasse krakende krakkemikken zonder meer laten vaccineren. Die kinderen doen het tenslotte voor een ander, en je moet kinderen op tijd leren dat ze niet met lucifers mogen spelen in de buurt van een stapel dor hout.
Het zoontje is een beetje speels, springt elke dag minstens een uur op de trampoline, heeft niet de eetlust van zijn vader, en is dus eigenlijk helemaal gezond. De IFR van het perfect gezonde zoontje van de narrige neuroloog op klompen, is op een leeftijd van 10 jaar volgens Ioannidis bij benadering 0,0027%. Stel dat het zoontje van de narrige neuroloog toch iets van de slechte gewoonten van zijn vader heeft geërfd, en veel te veel en veel te vaak spelletjes speelt op de Playstation, dan zou wellicht zijn IFR stijgen naar 0,005%. Stel nu dat het brein van de narrige neuroloog plotseling dienst weigert, en hij pardoes naar de GGD rijdt om zijn zoontje alsnog te laten vaccineren, dan zou het absolute risico om te overlijden van zijn zoontje aan COVID-19 dalen van 0,005% naar 0,00025%. De absolute risicoreductie is daarmee 0,005% – 0.00025% = 0,00475%. Hoeveel tienjarige zoontjes van de door de coronawaanzin dolgedraaide neurologen zou men dan in het allergunstigste geval moeten vaccineren om dat ene zoontje van die ene narrige neuroloog te redden van een wisse dood? Dat zijn er 1/0,0000475 = 21.053 zoontjes van 10 jaar oud. De daarbij horende factuur bedraagt 252.631 euro. Daarmee was er zelfs op zijn kale hoofd geen ene haar meer over die in de verste verte zelfs maar zou overwegen om zijn zoontje te laten vaccineren. Niet voor een vaccinatiepaspoort, niet voor een vakantie in het Nieuwe Vaccinatiefascistische Europa, en al zeker niet omdat een zekere van iedere moraal en ethisch besef verstoken rechtsfilosoof, of bij gebrek aan gewichtige bloemschoenen omhooggedwarrelde schoolmeester mensen daartoe willen dwingen. Dan zoekt hij met zijn dochter, twee zoontjes en vrouw een veilig heenkomen in een neutraal land, zoals Zweden dat ook in de vorige bloedige oorlog was.
Let wel, dit zijn de aller-allergunstigste cijfers waar het het nut betreft van vaccinatie van kinderen, met het laagste aantal ‘number needed to vaccinate’. Want stel nu dat de narrige neuroloog de Playstation in de prullenbak gooit, zijn zoontje op judo en op voetbal doet, en hem alleen nog konijnenvoer en zeewier laat eten, dan zou het zo maar kunnen dat zijn IFR daalt naar 0,0005%. In dat geval is de daling van het risico om te overlijden aan COVID-19 voor het zoontje 0,0005% x 0,05 = 0,000025%. In dit geval zou men 1/0,000025 = 40.000 zoontjes van neurologen moeten vaccineren om dat ene zoontje van deze narrige neuroloog te redden. Dat zou de maatschappij dan 480.000 euro per gered zoontje van een narrige neuroloog kosten. Nu is dat nog steeds veel minder dan 5,1 miljard in de Haagse hofvijver smijten, voor 105.000.000 euro aan onbruikbare mondkapjes aanschaffen of voor 650.000.000 euro aan ongebruikte teststraten optuigen, maar ik zou het bonnetje zekerheidshalve toch maar bewaren.
De vraag is hoeveel mensen het aandurven om hun kinderen deel te laten nemen aan een loterij waar de kans op de hoofdprijs in het allergunstigste geval 1 op de 21.053 of 1 op de 40.000 is, maar de kostprijs is dat men niet zeker weet of hun kind daarmee tijd van leven krijgt om gezond oud te worden. De narrige neuroloog gaat dat in ieder geval niet laten gebeuren met zijn kinderen. Zoals hij wel vaker heeft gezegd, men hoopt de hoofdprijs te winnen, namelijk niet ernstig ziek worden of overlijden, maar heeft nog geen idee hoeveel het lot in die loterij gaat kosten.
Enge clubjes
Nu zijn er in Nederland virologen, microbiologen en medici die het een goed idee vinden om kinderen en adolescenten te vaccineren. Zij hebben blijkbaar weinig kaas gegeten van het Number Needed to Treat, laat staan van het Number Needed to Harm. En dat terwijl het om een experimentele vaccintechniek gaat, waarvan we de eventuele nadelige gevolgen op de middellange en langere termijn helemaal niet kennen. Inmiddels hebben de eerste zeldzame bijwerkingen zich geopenbaard, maar het is nog te vroeg na de toelating om te kunnen zeggen hoe vaak deze voorkomen, en hoeveel, nu nog onbekende en onvermoede, bijwerkingen zich nog zullen aandienen in de komende jaren. Die virologen, microbiologen, rechtsfilosofen en andere academische kakkerlakken hebben zich verenigd in een eng besloten clubje, waar termen als terughoudendheid, bescheidenheid en voorzichtigheid vieze woorden zijn. Ze brouwen in hun dampende academische zelfgenoegzaamheid en hun ranzige arrogantie, stinkende bruine adviezen voor Clowntje Clusterfuck, die een geniale gedachte had om zijn bloemschoenen in goede conditie te houden. Hij gaat er gewoon naast lopen.
Alwéér Károly Illy
Een van deze mensen is Károly Illy, ooit kinderarts, maar blijkbaar al een tijdje niet meer zo bezig met de belangen en gezondheid van de kinderen die hij geacht wordt te verdedigen. Ook hij heeft het principe van ‘allereerst niet schaden’ afgezworen, want dat geeft veel meer vrijheid van handelen. En waarschijnlijk wat extra dure jam op brood. Dit terwijl de geschiedenis toch zo vaak heeft geleerd dat voorzichtigheid voor snelheid moet gaan. Het mag wat kinderen kosten, er zijn er nog genoeg. Hij wil alle kinderen vanaf twaalf jaar laten vaccineren, en heeft zich in dit opzicht waarschijnlijk grondig en uitvoerig laten voorlichten door de CEO van de bovengenoemde vaccinproducent, zodat hij een goed gefundeerd advies kan geven aan het al vaak genoemde treurige maar o zo ijdele Clowntje Clusterfuck.
Aan de hand van het boek ‘The Basic Laws of Stupidity’ deed David Eberhard in zijn ongeëvenaarde TED-talk over het ‘Security Junky Syndrome’ vrij vertaald de volgende, magistrale en nooit meer te vergeten uitspraak:[6]
‘Stupiditeit is overal, ongeacht het opleidingsniveau, intelligentie-quotiënt of verkregen titels.’
Het is blijkbaar een voorwaarde om toe te mogen treden tot het Nederlandse Outbreak Management Team en de Tweede Kamer.
[1] Safety and Efficacy of of the BNT162b2 mRNA Covid-19 Vaccine. N Engl J Med 2020; 383:2603-2615.
[2] Efficacy and Safety of the mRNA-1273 SARS-CoV-2 Vaccine. N Engl J Med 2021; 384:403-416.
[3] Olliaro P, Torreele E, Vaillant M. COVID-19 vaccine efficacy and effectiveness—the elephant (not) in the room. The Lancet Microbe. 2021;2(7):e279-e280.
[4] Levin AT, Hanage WP, Owusu-Boaitey N, Cochran KB, Walsh SP, Meyerowitz-Katz G. Assessing the age specificity of infection fatality rates for COVID-19: systematic review, meta-analysis, and public policy implications. Eur J Epidemiol. 2020 Dec;35(12):1123-1138.
[5] Infection fatality rate of COVID-19 in community-dwelling populations with emphasis on the elderly: An overview. Cathrin Axfors & John PA Ioannidis. Last update 23 december 2021. https://doi.org/10.1101/2021.07.08.21260210
[6] The Security Junkie Syndrome; How Pausing the World Leads to Catastrophe | David Eberhard | TEDxSSE. https://www.youtube.com/watch?v=43J7hD9I0jY