Es kommt vor, daß ich meine, daß etwas klirrt,
daß sich irgendetwas in mir verirrt,
ein Geräusch, nicht mal laut
manchmal klirrt es vertraut
selten so, daß man es direkt durchschaut.
Man wird wach, reibt die Augen und sieht
in einem Bild zwischen Brueghel und Bosch
keinen Menschen, der um Sirenen was gibt
weil Entwarnung nur halb soviel kostet
es riecht nach Kristallnacht
BAP, 1982
Het is 2 augustus 2021. Mijn kinderen hebben vakantie en ik zoek naar een manier om in mijn onderhoud te voorzien. Omdat mijn twee zoontjes óf zitten te klieren óf voor de tv hangen, dan wel op het scherm van hun tablet turen, gaan we met de hele familie een ijsje eten in het naburige stadje Ommen. Zelfs mijn 12-jarige puberdochter vergeet even haar mobiele telefoon en haar favoriete tv-serie. Ik probeer een moment mijn grote zorgen over de toekomst van mijn kinderen en mezelf te vergeten, omdat ik er geen vertrouwen meer in heb dat de angstaanjagende ontwikkelingen van het afgelopen anderhalf jaar spontaan ten goede zullen keren.
In Ommen is het druk bij de ijssalon. De terrassen rondom zitten vol. Mensen praten, lachen en genieten van hun ijsje. De sfeer is ontspannen, en de angst voor SARS-CoV-2 is volledig verdwenen. Hier lijkt alles als vanouds te zijn, alsof COVID-19 niet meer bestaat. Mijn zorgen over, en angst voor de toekomst verdwijnen voor heel even naar de achtergrond.
Maar niet voor lang. De beelden van de demonstratie tegen de strenge coronamaatregelen in Berlijn van de dag ervoor blijven door mijn hoofd spoken. Merkels bloedhonden ontketenden een klopjacht op kinderen, vrouwen, ouderen en ieder ander die vreedzaam zijn proteststem wilde laten horen. Een kind, niet ouder dan een jaar of tien, wordt door in zwart gevechtstenue gestoken oproerpolitie hard tegen de grond geslagen, omdat hij zijn moeder probeert te beschermen tegen het geweld. Een oude vrouw wordt in een wurggreep afgevoerd, gedragen door vier zwartgeüniformeerde beulen. Merkels losgeslagen hordes, verscholen achter helmen en schilden, gewapend met waterkanonnen, knuppels en traangas, beuken en hakken zonder enige schaamte in op weerloze burgers, waarvan er meerdere demonstratief de handen in de lucht steken.
Oude tijden herleven. Want het lijdt geen twijfel: dit zijn dezelfde mensen als de leden van de Sturmabteilung (SA) van de NSDAP, Hitlers persoonlijke knokploeg, die zo’n tachtig jaar geleden afgestuurd werd op iedereen die het waagde kritiek op de nationaalsocialisten te uiten. De tijd schrijdt voort, maar niet de menselijke aard. Dat er tot nu toe nog ‘slechts’ één dode is gevallen, is alleen te danken aan het laatste restje beschaving dat nog over is, en aan de vele journalisten die het gebeuren vastleggen voor het nageslacht. Maar ook zij zijn steeds vaker het slachtoffer van dit buitensporige geweld. Met als doel de door de Duitse Staat gelegitimeerde terreur tegen de eigen bevolking voor het oog van de wereld te verbergen.
In Frankrijk worden soortgelijke zwaarbewapende wilde politiehordes ingezet om ‘onmensen’ van terrassen te slaan, omdat ze niet gevaccineerd zijn, of omdat ze protesteren tegen de vaccinatie-ausweis, waarop moet staan dat ze zich onderworpen hebben aan de Staat en dat hun lichaam ter beschikking staat van de Staat. Als dat er niet op staat, wordt hun de toegang tot concerten ontzegd, en wordt het verboden bioscopen, restaurants en het openbaar vervoer te betreden. Wie geen vaccinatie-ausweis kan laten zien, mag afgeranseld, neergeslagen en opgesloten worden. Het is geen angst voor de medische dictatuur meer die ik voel, de medische dictatuur is een voldongen feit. En tijdens het schrijven van deze blog heeft de Duitse politiek besloten dat ongevaccineerden nergens meer welkom zijn, met als doel om de absolute gehoorzaamheid aan de Nieuwe Vaccinatie-ideologie af te dwingen. Nur Impfung macht frei.
Dit gaat al lang niet meer om maatregelen die de verspreiding van een virus moeten beperken. Het doel is het afdwingen van volledige onderwerping van de burgers en het stichten van de Medische Totalitaire Staat. En daarvoor moet iedereen die dit doel in de weg staat het zwijgen opgelegd worden, moeten zij als beesten bij elkaar worden gedreven en afgevoerd worden. Nu nog naar een ander stadsdeel of naar het politiebureau, maar het woord quarantainekamp, waar ‘besmette’ personen kunnen, nee, moeten worden opgesloten is al gevallen. Een Duits-Turkse politicus, die pleit voor strengere wetten die het mogelijk maken om onwillige mensen, die zich niet wensten te voegen naar de coronamaatregelen naar elders te deporteren. Een SPD’er, die nota bene voorzitter is van de werkgroep Migratie en Diversiteit van zijn partij. Waarheen al deze ‘levensgevaarlijke mensen’ afgevoerd moeten worden, is niet duidelijk, maar de treinverbindingen naar het Oosten zijn goed, en na Die Wende is er meer dan genoeg ruimte.[1]
Ook in het frisse briesje en in de warme zon, die af en toe door het wolkendek breekt, lukt het me niet om deze beelden uit mijn hoofd te krijgen. Ik kijk om me heen met een mengeling van verbijstering en somberheid: zien deze mensen niet wat er zich slechts 500 kilometer van hier afspeelt? Weten ze het niet? Interesseert het ze niet? Hebben ze zichzelf laten vaccineren, enkel en alleen om hun vrijheid ‘terug te krijgen’? Wilden ze misschien dansen met Janssen? Hebben ze hun kinderen gedachteloos laten vaccineren, om ze de verkettering door de Medische Totalitaire Staat te besparen? Denken ze na over de mogelijke toekomst die ons te wachten staat, als de nieuwe dictators zoals Merkel, Trudeau en Macron hun zin krijgen? Ik hoop het, maar ik vrees van niet.
Ik vraag me af in hoeverre Sinti en Roma in de jaren ‘30 van de vorige eeuw aan zagen komen dat ze massaal vergast zouden worden. Waren er onder hen mensen die het aan zagen komen, en die familie en vrienden waarschuwden voor de horror die nog komen zou? Ik kan het me nauwelijks voorstellen. Wie zag eind jaren ’20 van de vorige eeuw aankomen dat zieke en daarom ‘inferieure’ kinderen onder dwang van de Staat zouden worden gesteriliseerd, omdat ze als nutteloze ballast voor de Staat werden gezien, zonder enig waarde en te duur om te verzorgen? Net zoals nu bleek dat men van het overgrote deel van de artsen niets te verwachten had. Het grootste deel van de medische stand werkte enthousiast en vol overtuiging mee. De meeste aanmeldingen voor gedwongen sterilisatie kwamen van artsen. De eugenetica was immers een officiële medische wetenschap, die aan Duitse, maar ook aan Engelse en Amerikaanse universiteiten onderwezen werd? Ook van de rechterlijke macht viel geen bescherming te verwachten. Speciale rechtbanken, ‘Erbgesundheitsgerichte’, wezen het overgrote deel van de aanvragen voor gedwongen sterilisatie toe. Voor een ‘hoger doel’: het zuiveren van de maatschappij van minderwaardige en inhumane elementen.
Hoeveel ouders zagen aankomen dat hun gehandicapte kinderen vermoord zouden worden in speciale ‘Todeskrankenhäuser’, al even enthousiast bemand door artsen en verpleegkundigen die de eed van Hippocrates hadden verkwanseld aan de Nazi’s. Hoeveel ouders hebben moeten toekijken hoe hun kinderen met een psychiatrische stoornis door de politie uit huis werden gehaald, officieel omdat ze behandeld moesten worden, maar na ‘behandeling’ nooit meer naar huis terugkeerden omdat ze ‘geëuthanaseerd’ werden, ofwel ‘fatsoenlijk vermoord’? Het waren nota bene de psychiatrische patiënten bij wie op kleine schaal als eersten de gaskamers ‘getest’ werden.[2]
Het was allemaal voor een hoger doel, het vermeende belang van de maatschappij boven het individu, exact hetzelfde argument dat nu wordt gebruikt door mensen als Roland Pierik, Marcel Verweij, Gert van Dijk, Brigit Toebes, Martin Buijsen, Pauline van Steijnen. Mensen die zichzelf zien als intellectueel, en zichzelf als beschaafd en fatsoenlijk beschouwen, en zich ver verheven voelen boven het domme gepeupel. Voor een deel gaat het om ‘rechtsfilosofen’ en ethici, maar bovenal om mensen die van mening zijn dat zij een hoger doel nastreven en hun mening als moreel superieur beschouwen. Het waren diezelfde mensen die in de jaren dertig al even enthousiast de eugenetica omarmden. Voor het hogere doel.
De tijd schrijdt voort, maar niet de aard van de mens.
Ik denk terug aan het interview met Mattias Desmet bij De Nieuwe Wereld, genaamd ‘De Coronacrisis en de Onderstroom van het Totalitarisme’. Ik hoor hem duidelijk en goed onderbouwd waarschuwen voor de huidige ontwikkelingen in ons land en in vele andere landen, als zijnde de eerste stappen op weg naar een Totalitaire Staat. Aan de hand van het boek van Hannah Ahrend, ‘The Origins of Totalitarianism’, schetst hij hoe een totalitaire staat tot stand komt. Hij benoemt specifiek dat niet elke stap naar het vaak wrede en afschuwelijke einde gezet hoeft te worden, en dat de ontwikkeling op elk tijdstip gestopt kan worden. Maar het interview werd nog ruim voordat landen als Italië, Frankrijk en Griekenland besloten tot de invoering van een vaccinatiepaspoort opgenomen. En in verschillende landen is vaccinatie al verplicht gesteld voor zorgmedewerkers.
Ook de 12- tot 17-jarigen moesten eraan geloven, waarbij de machthebbers elke mogelijke verleiding, tot ijsjes en donuts aan toe, inzetten om ze over te halen om zich te laten vaccineren. In zijn eentje besloot Hugo de Jonge dat ouders per saldo uit de ouderlijke macht kunnen worden gezet, en dat kinderen zelf wel kunnen bepalen of ze gevaccineerd willen worden, en zelfs anoniem een afspraak kunnen maken voor vaccinatie. Dit in de overtuiging dat de ‘peer pressure’ het laatste zetje geeft. In Duitsland heeft de politiek besloten dat vaccinatie in deze leeftijdsgroep aangeboden moet worden, ondanks het negatieve advies dat de Duitse kinderartsen geven. Het enige positieve hieraan is dat de Duitse kinderartsen blijkbaar wel de belangen van de Duitse kinderen vooropstellen, in tegenstelling tot de Nederlandse kinderartsen, onder de bezielende leiding van KárolyIlly, die zwichten voor een abstract getal, de R0, in een bij herhaling falend theoretisch model, zonder zich ook maar een moment iets aan te trekken van hun primaire verantwoordelijkheid: allereerst en bovenal de belangen van kinderen te behartigen.
Wie nu de parallellen met de opkomst van het nationaalsocialisme nog niet herkent is stokdoof en stekeblind. Mensen die ‘hun vrijheid terug willen’ door impliciet hun lichaam ter beschikking van de Staat te stellen, en blijkbaar weinig waarde hechten aan het zelfbeschikkingsrecht over hun lichaam, hoeven niet verbaasd te zijn als hun lichaam in de nabije toekomst opnieuw en bij herhaling door de Staat zal worden opgeëist voor een ‘hoger doel’. De dijk van de autonomie is gebroken, de Staat bepaalt wat er met uw lichaam moet gebeuren.
Een groot deel van de academische elite en de gegoede burgerij vindt de vergelijking met de Tweede Wereldoorlog ‘ongepast’, vanwege het grote aantal slachtoffers dat deze eiste. Deze mensen vergeten dat de Tweede Wereldoorlog de climax van de Symfonie des Doods was, en niet de prelude. De prelude die zich steeds luider liet horen, en waarbij een steeds groter aantal musici deelnamen aan het Symfonieorkest des Doods.
Een ander argument van deze ‘intellectuele’ elite en de gegoede burgerij is dat je er niet voor kiest om een Sinti, een Roma of een Jood te zijn, en dat de beslissing om je wel of niet te laten vaccineren wél een vrije keuze is. Het is een buitengewoon naïef en kortzichtig argument van degenen die de geschiedenis niet kennen. De nazi’s begonnen al in de vroege jaren ‘30 van de vorige eeuw met het uitschakelen van hun politieke opponenten. In 1933 waren er al 700 communisten, socialisten en andere politieke opponenten opgesloten in ‘beschermde bewaring’. Waar men niet kan kiezen voor de afkomst, of de lichamelijke of psychische gesteldheid, is de keus voor een politieke kleur wel degelijk een eigen keus. Het is dezelfde strategie van despoten als Stalin en Xi Jinping, in de door hen gestichte totalitaire staten. Stalin stuurde zijn tegenstanders, reëel of alleen bestaande in zijn psychopathische brein, naar de Goelags in Siberië. Xi Jinping sluit dissidenten en Oeigoeren op in ‘heropvoedingskampen’. Mochten zij kunnen vluchten, dan wordt hun familie opgesloten, of treft hun een ‘minder humaan’ lot. Als ik de intellectuele elite en de gegoede burgerij goed heb begrepen, heeft deze politiek melaatse medemens dit aan zichzelf te danken. Hadden ze maar de juiste politieke kleur gekozen, dan was hen dit niet overkomen. Vrijheid komt met plichten, zo lijken zij te denken. En het maken van de juiste politieke keuzes. De enig juiste keuzes. Hun keuzes welteverstaan.
En dan is er de slachting in Rwanda in 1994, na een eerdere slachting in 1972. In tegenstelling tot wat veel mensen denken zijn de Hutu’s en de Tutsi’s van hetzelfde ras, ook al zijn de Tutsi’s over het algemeen wat langer. De Hutu’s komen oorspronkelijk uit Ethiopië en de Tutsi’s uit Tsjaad, zo wordt verondersteld. Verder is het enige verschil dat er tussen deze twee bevolkingsgroepen bestaat, de tegenstelling van arm en rijk, veroorzaakt door de jarenlange kolonisatie door België, dat de Tutsi’s aan de macht hielp. De Hutu’s waren arm, de Tutsi’s rijk. De Tutsi’s waren superieur, de Hutu’s inferieur, en die scheiding liep dwars door families heen. Het verschil leidde tot een slachtpartij van de Tutsi’s en de gematigde Hutu’s, waarbij in 100 dagen tussen de 500.000 en een miljoen mensen met messen, bijlen, pikhouwelen en machetes op gruwelijke wijze werden vermoord, niet zelden door de eigen familie. De lijken werden met grote bulldozers opgeruimd. De prelude duurde 75 jaar, de climax slechts honderd dagen.
Altijd is de eerste stap op weg naar de Totalitaire Staat, het aanwijzen van een inferieure groep mensen die als schuldigen beschouwd kunnen worden voor maatschappelijke problemen. Zoals Joseph Goebbels het verwoordde: “Propaganda muss die Verdrängung der Aggression erleichtern, indem sie die Ziele des Hasses festlegt.” (Propaganda moet het verschuiven van het doelwit van agressie vergemakkelijken door mikpunten van haat vast te stellen). Er moet een doelwit zijn voor de haat van de gevaccineerde mens, en dat doelwit hebben ze gevonden: de ongevaccineerde. Vervolgens moet alles wat de Totalitaire Vaccinatiestaat bedreigt monddood worden gemaakt, ontslagen worden, uitgesloten worden, uitgeschakeld worden, opgesloten worden, en ja, zo nodig gemarteld en vermoord worden. Ongeacht of het om een Jood, een zigeuner, een communist, een socialist of iemand van het eigen ras gaat. Ongeacht of het gaat om een gehandicapte, een psychiatrische patiënt of een ongevaccineerde medemens. De massa kijkt vergenoegd toe, een enkeling daargelaten, moedigt de haat aan en juicht het demoniseren van deze medemens hartstochtelijk toe. Hoe durven zij de autoriteit van de Grote Leider, de Kerk, das Reich, en nu het machtige Rijk van de Wetenschap te betwijfelen. En natuurlijk werken de verschillende media van harte mee aan de Nieuwe Waarheid, en worden critici gecensureerd en van social media als LinkedIn, Facebook en Twitter gegooid. Weer bleek Joseph Goebbels het gelijk aan zijn kant te hebben: “Stellen Sie sich die Presse als eine großartige Tastatur vor, auf der die Regierung spielen kann.” (Zie de pers als een groot toetsenbord waarop de regering kan spelen).
Het enige onderscheid dat in de beginfase van het vestigen van de Totalitaire Staat gemaakt moet worden, is ‘wij’ versus ‘zij’, waarbij op dit moment ‘zij’ de mensen zijn, die zich om de meest uiteenlopende en legitieme redenen niet willen laten vaccineren. Ze worden door de zichzelf als moreel superieur beschouwende gevaccineerden als egoïstisch en minderwaardig gezien. Het gaat al lang niet meer om het principe dat vaccinatie allereerst en bovenal bedoeld is om de ontvanger tegen een infectieziekte te beschermen. Het gaat er al lang niet meer om dat gevaccineerden evengoed als ongevaccineerden het virus kunnen verspreiden. Het gaat al lang niet meer om ‘flatten the curve’, of om de zorg te ontzien, of om het ‘samen eronder krijgen van het coronavirus’. Het gaat niet meer om een virus waarvan het overgrote deel van de mensheid niets te vrezen heeft, al helemaal niet in vergelijking met vele andere infectieziekten, die in de afgelopen tientallen jaren vele malen meer slachtoffers hebben geëist. Het gaat om goed versus fout, moreel superieur versus moreel inferieur: Übermensch versus Untermensch.
Hoe de vreedzame burgers, uit alle lagen van de bevolking, van alle leeftijden en van alle politieke kleuren op het Museumplein, het Malieveld, in Berlijn of Parijs afgeranseld, in elkaar geslagen en als beesten afgevoerd worden, is de prelude van deze ontwikkeling, niet de climax. En zelfs mensen zoals Erwin Kompanje, die neutraal staan tegenover mensen die zich willen laten vaccineren en diegenen die dat niet willen, durven inmiddels de parallellen tussen de jaren ’30 van de vorige eeuw en de huidige situatie te benoemen. In zijn laatste blog benoemt hij dit aspect subtiel maar niet mis te verstaan:
“Voorbeelden zijn er te over in de geschiedenis van de mensheid waartoe het heeft kunnen leiden als minderheden als minderwaardig worden behandeld. Voorbeelden waarvan we steeds zeiden: “Dat nooit meer” en waarvoor we monumenten oprichten in de gedachtenis van de voorgaande immorele onderdrukking. Maar geschiedenissen hebben de neiging zich steeds weer te herhalen.”[3]
Het meest verontrustende is nog dat verschillende overheden doelbewust hebben aangestuurd op deze Medische Apartheid. De ‘Panic Paper’, geschreven in opdracht van het Deutsche Bundesministerium des Innern und für Heimat, de ‘nudging’ door de Engelse SAGE-B, en de ‘gedragsbeïnvloeding’ door de gedragsunit van het RIVM, het had allemaal hetzelfde doel: het volk angst aanjagen om de burger op die manier te dwingen zich te conformeren aan de opgelegde maatregelen. Mensen moesten bang gemaakt worden voor een ‘besmetting’, voor ziek worden en overlijden, hoe klein die kans ook was. De bovengenoemde instanties wakkeren deze doodsangst doelbewust en weloverwogen aan, ditmaal met apocalyptische voorspellingen over het aantal doden dat te betreuren zal zijn, de enorme hoeveelheid zieken die de ziekenhuizen als een tsunami zullen overspoelen en de vreselijke gevolgen die het doormaken van de ziekte zullen hebben. Met als middel onder andere een mondkapjesplicht, als zijnde de nieuwe Jodenster, om onmiddellijk zichtbaar te maken wie zich weigert te voegen naar de nieuwe Wetten van de Totalitaire Medische Staat.
We hebben allemaal kunnen zien welke consequenties het niet dragen van een mondkapje had. In Israël werden mensen van het strand weggestuurd door zwaarbewapende soldaten met een doorgeladen pistoolmitrailleur in de aanslag, de vinger aan de trekker. In Nederland werden aanstaande moeders tijdens de bevalling gedwongen een mondkapje te dragen. Daarna werden ze onmiddellijk gescheiden van hun eigen kind als zij een positieve testuitslag hadden. Er waren winkeliers die weigerden klanten te bedienen als ze geen mondkapje droegen. Moeders die in Duitsland werden gearresteerd omdat ze het mondkapje niet correct droegen. Volwassenen en kinderen in Duitsland, die ondanks alles genoten van de sneeuw, maar achterna werden gezeten door Merkels knokploegen, enkel en alleen omdat ze geen mondkapje droegen op een slede, omdat op een slede geen anderhalve meter afstand gehouden kan worden. In Australië, waar ‘beveiligers’ jongens niet ouder dan 16 jaar in een wurggreep bewusteloos naar buiten sleepten en als oud vuil op de stoep smeten. Oude mensen met hartaandoeningen en COPD die het openbaar vervoer uitgeschopt en uitgeslagen werden omdat ze te benauwd waren om een mondkapje te dragen. Een oude man van in de zeventig die aan zijn benen de winkel uitgesleept werd door een ‘bewaker’. En dit is nog maar een heel klein kruimeltje op de top van de enorme berg van alle mishandelingen die mensen ten deel vielen, als ze weigerden mee te doen aan deze ‘gedragsbeïnvloeding’.
Dit nooit meer. Of toch?
Nu is er een vaccinatiepaspoort dat de morele Übermenschen moet scheiden van de morele Untermenschen. Wie zich niet laat vaccineren is egoïstisch en ‘decadent’, en beseft niet ‘dat vrijheid met plichten komt’. Zij verdienen het niet om naar een concert te gaan, de toegang tot een restaurant moet hun worden ontzegd, en vanzelfsprekend hebben zij geen recht op zorg of op een IC-bed. Ik hoor mensen zeggen dat als ongevaccineerden COVID-19 krijgen, men hen maar moet laten creperen, dit op beeld vastleggen en de beelden op social media plaatsen. Als afschrikwekkend voorbeeld voor de ‘onreine’ ongevaccineerden. Het zich ontdoen van de ongevaccineerden is volgens hen niet een kwestie van ideologie, maar een kwestie van reinheid. Dat is de gewenste uitkomst van de ‘gedragsbeïnvloeding’ door bovengenoemde instanties.
Wat is het verschil tussen enerzijds deze ‘nudging’ en ‘gedragsbeïnvloeding’ en anderzijds de propaganda van Joseph Goebbels, die zijn doelstellingen als volgt samenvatte: “Propaganda funktioniert am besten, wenn diejenigen, die manipuliert werden, zuversichtlich sind, aus freien Stücken zu handeln.” (Propaganda werkt het best wanneer degenen die gemanipuleerd worden ervan overtuigd zijn dat ze uit vrije wil handelen.) En dan deze uitspraak: “Die brillanteste propagandistische Technik wird keinen Erfolg haben, wenn nicht ständig ein Grundprinzip im Auge behalten wird – sie muss sich auf wenige Punkte beschränken und sie immer wieder wiederholen.” (De meest briljante propagandatechniek zal niet slagen als één basisprincipe niet voortdurend in het oog wordt gehouden – ze moet beperkt blijven tot een paar punten en die punten moeten steeds herhaald worden.) Het is Hugo de Jonge, als alter ego van Joseph Goebbels en aangestuurd door de gedragsunit van het RIVM, die de wederopbouw van het ‘Reichsministerium für Volksaufklärung und Propaganda’ krachtig ter hand heeft genomen.
De tijd schrijdt voort, de aard van de mens niet.
Ik heb verschillende mensen gesproken van Russische, Chinese, Iraakse, Iraanse en zelfs Turkse afkomst, die met angst en beven kijken naar de huidige ontwikkelingen, omdat ze die zo ontzettend goed kennen en herkennen, simpelweg omdat ze hetzelfde zagen gebeuren in hun eigen vaderland, en zich terug in hun vaderland wanen.
Hoe lang moet je afwachten in de hoop dat het allemaal wel mee zal vallen? Hoelang moet je blijven vechten tegen een Totalitair Medisch Regime in wording? Wanneer is het moment gekomen om niet langer te vechten tegen het ontstaan van de medische apartheid, maar te vluchten naar een veilig land, zonder vaccinatiedwang, waar ongevaccineerde mensen niet worden besmeurd, geridiculiseerd, vernederd, uitgesloten en gedemoniseerd, als ze de coronamaatregelen en de lockdowns ter discussie stellen, of zich niet willen laten vaccineren, om welke redenen dan ook? Waar ze niet geweerd worden uit cafés, restaurants, instellingen voor kunst en cultuur, niet ontslagen worden op basis van het niet-gevaccineerd zijn, en hun niet de toegang tot supermarkten wordt ontzegd.
Het lichaam dat onze geest begeleidt tijdens de korte periode dat we op deze aarde rondlopen, is het eigendom van die geest en mag nooit het eigendom van de Staat worden. Er is geen hoger doel dan dat.
Maar een groot deel van de Nederlanders ziet het niet. En zal het ook niet zien.
Totdat het te laat is.
Het wachten is op de nieuwe Kristallnacht.
[1] Türkischstämmiger SPD-Politiker will Corona-Demonstranten aus ihrem Land abschieben lassen. Reitschuster.de; 2. August 2020. https://reitschuster.de/post/turkischstammiger-spd-politiker-will-corona-demonstranten-abschieben-lassen/
[2] Gedenkstätte Hadamar. https://www.gedenkstaette-hadamar.de/en/
[3] Non-discriminatie: een grote waarde in de gezondheidszorg. Dr. Erwin J.O. Kompanje, 2 augustus 2021. https://kompanje.org/2021/08/02/non-discriminatie-een-grote-waarde-in-de-gezondheidszorg/