Bijgewerkt: 25 dec 2020
Zie hier het eerste deel: ‘Onkruid in de Wetenschapstuin‘
Het is al november, maar het Onkruid in de Wetenschapstuin blijft maar groeien en bloeien:
Maarten Keulemans van de Volkskrant gaat wederom op de schop.
Want daar is ie weer: onze pseudowetenschappelijke cultuur-antropologische luilebol Maarten Kuilemans.
Net terug van zijn bezoek aan de leegstaande kantine van het bierteam van de 7e klasse zaterdagamateurs van de KNVB. Maar vandaag geen kritiek op John Ioannidis. Daar heb ik hem niet meer over gehoord.
Nee, vandaag heeft hij ons iets nieuws te melden.
Hear, hear…
Dit is de vierde hommage aan deze schetenwappelijke en vreselijk ruftende riooljournalist.
Het is een waar feest.
Kijk nu toch eens naar de ronkende kop boven zijn net uitgekomen en kakelvers bescheten pleepapier, zoals altijd gepubliceerd in de Volkskrant:
”Coronavirus al in zomer in 2019 in Italië actief? Experts geloven er niets van.”
En wie waren dan wel deze experts?
Zie hier:
”Een typisch geval van wat er mis is met veel wetenschap en journalistiek in het covid-tijdperk”, foeterde de Britse hoogleraar computationele systeembiologie Francois Balloux al op sociale media.”
En de ’sociale media’ zijn de betrouwbare bronnen waarop Maarten Keulemans zijn wetenschappelijke mening baseert. Als het maar stinkt. Als het maar roddel en achterklap is, dan is Maarten Keulemans van de partij.
Zelf toevallig ook nog iets gelezen, Maarten? Zelf toevallig nog iets bestudeert? Of heb je je je tijd weer verdaan met het kijken in de Spiegel der IJdeltuiten, de Spiegel die je er veel mooier en intelligenter uit laat zien dan dat je in werkelijkheid bent?
De kritiek van Francois Balloux was dat er geen ’positieve’ en vooral geen ’negatieve’ controles gedaan waren en dat het hoogstwaarschijnlijk ging om ’cross-reactiviteit’ met andere ’common-cold corona viruses’ . En hij verweet de auteurs in zijn oneindige wijsheid dat ze dat helemaal niet hadden onderzocht.
En daarmee gaf Francois Balloux een prachtige en fantastisch treffende demonstratie van wat er allemaal mis is in de huidige wetenschap. Waar het gaat om wat er allemaal mis is met de journalistiek deed Maarten Keulemans de rest, zoals men van deze wetenschappelijke cultuur-antropologische prutskabouter mag verwachten.
Francois Balloux demonstreerde namelijk exact wat er mis is met de moderne wetenschapper. Hij las vluchtig een papertje van een stel Italianen over een onderwerp waar hij geen bal verstand van heeft, was te lui om de de ’supplementary materials’ grondig te lezen en schonk geen aandacht aan de referenties. Waarom zou je ook?
Hij had zijn mening al lang klaar.
Waarmee hij de plank werkelijk compleet missloeg en zichzelf onwaarschijnlijk te kijk zette..
De positieve controles waren namelijk wel degelijk gedaan, en stonden gewoon beschreven in de ’supplementary materials’ bij het artikel online.
Ook het onderzoek naar de cross-reactiviteit met ‘common cold coronaviruses’ was al lang gedaan, en niet door de minsten. De auteurs van de studie verwezen hier ook keurig naar in referentie 12 van hun artikel, als borging voor hun methodologie en ter zekering van de specificiteit van hun bepalingen.
https://www.nature.com/articles/s41591-020-0913-5
Het is toch werkelijk geweldig. Hoe ontzettend arrogant en dom kun je als hoogleraar zijn.
Mijn reactie op het twitterbericht van deze Francois Balloux was dan ook niet mis te verstaan:
”Read the Bloody References, You Stupid Arrogant Fool”.
Ik kreeg geen antwoord van de haperende en uiteindelijk vastlopende computerbioloog.
Verder vindt Maarten Keulemans natuurlijk wel weer een of andere mediageile immunoloog die zijn kletspraatjes wil bevestigen. En het leuke is, deze immunoloog is werkzaam in het Erasmus Medisch Centrum. U weet wel, datzelfde moloch waar ook Marion Koopmans werkt. Onze nationale virologische trots in de bange corona-dagen.
Ja, diezelfde Marion Koopmans die als voorlaatste auteur vermeldt staat bij de inmiddels roemruchte publicatie over de RT-PCR als diagnosticum ter detectie van het SARS-CoV-2 virus van Christian Drosten. Waarvoor nu een officieel ’verzoek tot terugtrekking van de publicatie’, geschreven is, die ik ook al heb in mogen zien, omdat de studie wetenschappelijk oorverdovend rammelt. Om die Marion Koopmans gaat het.
En dat is ook weer een vriendinnetje van onze wetenschapsjournalistieke dwerglilliputtertje Maarten Keulemans.
Wat heeft onze holle bolle immunologische Gijs te vertellen?
Lees maar even mee:
Gijs van Nierop wijst op de ”scheve verhouding” tussen het aantal positieve monsters met antilichamen tegen het SARS-CoV-2 virus n het het aantal monsters waarin intacte virusdeeltjes konden worden aangetoond.
Op welke wetenschappelijke gegevens deze holle bolle Gijs zijn stelling baseert is mij een volledig raadsel. Ik ben maar een simpele neuroloog, maar ik las mijn immunologieboeken wel van kaft tot kaft. En daar staat in dat antilichamen wijzen op een doorgemaakte infectie, en intacte virusdeeltjes wijzen op een actieve infectie.
Maar dat is onze Gijs waarschijnlijk ontgaan. Het stond waarschijnlijk ook niet in zijn ”Handboek Immunologie voor Dummies”.
En wat heeft Gijs verder nog te vertellen?
Het wordt al ridiculer en lachwekkender.
Hij wijst op een studie naar de RT-PCR op rioolwater die zonder peer-review verscheen en de wereld overging.
Maar Gijs, dat de RT-PCR onbetrouwbaar is als screeningsinstrument wisten we al.
Daarover zijn inmiddels vele studies verschenen.
Maar de RT-PCR test op RNA, en serologie over antichamen tegen het spike-eiwit van het SARS-CoV-2 virus. De studie van de Italianen gaat over serologie op monsters uit september en oktober 2019. Niet over de RT-PCR op het SARS-CoV-2 virus.
En dat is toch echt wat anders.
Iets heel anders.
En weet u nu wat zo ontzettend leuk is?
Dat Gijs wijst op een eventuele matige ’peer-review’ van het bewuste artikel. Niet dat hij daarvoor bewijs of zelfs maar aanwijzingen heeft. Dat niet. Maar het komt zo prachtig uit in het donkere, vieze en naar ouwe pis ruikende journalistieke achterafstraatje van Maarten Keulemans.
Het begrip ’peer-review’ zou ik eens bespreken met Marion Koopmans, beste Gijs. Die zit vast niet zo heel ver bij je vandaan in het moloch van het Erasmus MC, nietwaar? Zij kan je vast heel goed bijpraten over wat een ‘peer-review’ inhoudt.
Dit omdat zij de ’peer-review’ bij de publicatie van Christian Drosten over de RT-PCR bij Eurosurveillance voor het gemak maar helemaal achterwege liet. Die peer-review deden Christian Drosten en Chantal Reuskens veel liever zelf, als editors van Eurosurveillance en auteurs van het artikel dat de RT-PCR op het SARS-CoV-2 virus beschreef, zodat ze dat lekker snel in minder dan een dag konden afronden. Als slagers van het eigen rottende vlees.
En daarover zwijgt onze Marion Koopmans tot op de dag van vandaag in alle talen. Christian Drosten zit inmiddels niet lekker op zijn zetel meer, nu de bloedhond Reiner Fühlmich met zijn messcherpe reuk zijn kwalijke geur inmiddels opgepikt heeft, en een Portugese rechtbank die zijn RT-PCR op het SARS-CoV-2 virus als ‘onbetrouwbaar’ heeft betiteld, waarmee geen diagnose mag worden gesteld.
Ik vraag me wel eens af of Marion Koopmans de slaap nog goed kan vatten. Het is al een tijdje heel stil in de Main Stream Media en ik zie Marion Koopmans al een tijdje geen acte de présence meer geven in de gebruikelijke kletsclubjes Op1 en Jinek.
Heeft onze glibberige gore geitenkeutel Maarten Keulemans dan nog meer ’experts’ in de aanbieding?
Nee, helaas…
Een bij gebrek aan wetenschappelijk gewicht omhooggevallen hoogleraar Computionale Systeembiologie die te lui, te dom en te labbekakkerig is om het bewuste artikel, de ’supplementary materials’ en de referenties door te nemen, en er niet voor terugschrok om zijn pedanterie en ontstellende domheid op Twitter ten toon te spreiden.
En een immunoloog uit het Erasmus die wat bazelt over ‘scheve verhoudingen’, een matige peer-review, en zelf het verschil blijkbaar niet weet tussen de RT-PCR en serologie op het SARS-CoV-2 virus.
Dat was het waar het de experts van Maarten Keulemans betreft.
Om je dood te lachen. Als het niet zo ernstig was.
Heeft onze schetenwappelijke cultuurantropologische journalistieke dwerglilliputter Maarten Keulemans dan nog meer argumenten?
Jawel, hoor. En natuurlijk ook heel overtuigend.
”Van Nierop wijst er op dat Tumori een tamelijk onbelangrijk tijdschrift is. ”Bij zo’n tijdschrift is het peerreviewproces niet altijd even kritisch.”
Ach, holle bolle Gijs toch. Het is gewoon het vaktijdschrift van de Italiaanse pathologen. Dat zegt niets over de kwaliteit van de peer-review.
En hier werd tenminste nog een ‘peer-review’ uitgevoerd.
Vraag nog eens een keer aan Marion Koopmans hoe het ook al weer zat met haar publicatie met Christian Drosten. Ik ben toch zo benieuwd naar het antwoord.
En natuurlijk verscheen deze journalistieke uitglijer in het Propagandablaadje van onze Regering, de Volkskrant.
Gedicteerd door het “Ministerie van Waarheid” van Hugo de Jonge, krachtig ondersteund door de club ‘experts’ van het Erasmus. Het wordt zo langzamerhand een gotspe.
Dat was het weer waar het de wetenschappelijke inzichten van de Volkskrant betreft.
Kijk goed, het woord Wetenschap staat zelfs boven het artikel. Alsof er een dikke duif op je kop schijt en je wijs wil maken dat het slagroom is.
Zo, Maarten Keulemans.
Nu weer even over jou. Dat je nog het gore lef in je armzalige donder hebt om überhaupt nog iets op te schrijven. Ik vraag me werkelijk af hoe lang de directie van de Volkskrant nog werkloos toeziet op jouw schimmelende en rottende journalistieke koeienvlaaien.
Zelf natuurlijk weer niets gelezen, niets bestudeerd en er niets van gesnapt. Waar deze journalistieke papierverontreiniging het zoveelste voorbeeld van is.
Ik mag hopen dat het proces van jouw journalistieke ontbinding bijna ten einde is.
Het gebeuren begint namelijk ondraaglijk te stinken.
En er is geen mondmasker dat die penetrante stank kan tegenhouden.