De Mussen van Mao

“Education makes the wise slightly wiser, but it makes the fool vastly more dangerous.”

“An erudite is someone who displays less than he knows: a journalist or a consultant, the opposite.”

Nassim Nicholas Taleb, ‘The Bed of Procrustes’. 

 

Inleiding

In dit stuk wordt beschreven hoe het huidige beleid wat betreft de massale vaccinatiecampagne tegen SARS-CoV-2, dat nu nog als uitermate succesvol wordt gezien, alsnog uit kan draaien op een catastrofe. Zelfs als die kans klein is, zijn de gevolgen niet te overzien.

Op dit moment lijken de vaccins goed te beschermen tegen ernstige ziekte veroorzaakt door, en overlijden aan COVID-19, verreweg het belangrijkste doel van vaccinatie. Maar het is nog onbekend hoe lang deze bescherming aanhoudt, en of dit ook geldt voor mensen met een verzwakt immuunsysteem, de belangrijkste doelgroep voor vaccinatie. Die bescherming, hoe belangrijk ook, is vooralsnog de enige belofte die de vaccins hebben waargemaakt. En nog steeds is niet duidelijk of massale vaccinatie als middel op de langere termijn erger is dan de kwaal.

Met de wereldwijde vaccinatiecampagne is het onvermijdelijk dat er virusvarianten zullen ontstaan die volledig resistent zijn tegen de vaccins. Het is niet de vraag óf dit gebeurt, maar wanneer dit gebeurt.[1] Het is onduidelijk of hierdoor de pandemie kunstmatig verlengd wordt, en het is evenzeer de vraag of dat uiteindelijk zal leiden tot meer slachtoffers dan vaccinatie heeft kunnen voorkomen. Sowieso zullen er meer gezonde levensjaren verloren gaan door de genomen maatregelen, en dan vooral de schoolsluitingen en de lockdowns, dan de massale vaccinatiecampagne ooit zal kunnen redden.[2] [3]

Vragen stellen en twijfels uitspreken over de aanpak van deze pandemie, of het nu over de genomen maatregelen of het vaccineren van de hele bevolking gaat, was in het afgelopen jaar letterlijk onbespreekbaar. Ongeacht hoe genuanceerd en weloverwogen die twijfels en vragen ook waren. Wie dit deed werd onmiddellijk aangevallen, verketterd, geridiculiseerd, besmeurd en gedehumaniseerd. Zelfs absolute topwetenschappers bleef dit niet bespaard.[4] [5] [6]

Maar vragen moeten gesteld kunnen worden, en de twijfels moeten kenbaar gemaakt kunnen worden. Niet voor niets stelde Charles Proteus Steinmetz dat “no man really becomes a fool until he stops asking questions”.

Dat is waarom ik dit stuk geschreven heb. Lees verder “De Mussen van Mao”

Van Geloven naar Weten en weer Terug

Coco-Riga, een van mijn eerste twittermaatjes…

Scherp met een (behoorlijk) vleugje cynisme, in staat om meningen te fileren op de essentie, waarschijnlijk de reden dat we elkaar weten te waarderen. 

We hebben een behoorlijke stevige discussie gehad over de al of niet reële gunstige effect van vaccinatie (in ieder geval op dit moment, de toekomst moet afgewacht worden) op ernstige ziekte en overlijden. Mijns inziens is dat gunstige effect er wel, Coco vindt dat hiervoor geen hard bewijs is geleverd. We werden op dit ene specifieke punt niet eens. Het was voor mij aanvankelijk reden om de blog niet te plaatsen, hoewel ik daar geen goed gevoel bij had. 

Er zijn tweeërlei redenen om dat toch te doen. Ten eerste omdat ik de blog zo goed vind dat deze een plaatsje op mijn site verdient. Maar veel belangrijker dan dat, en het is terecht dat Coco mij hier op wees is dit; men dient ieders mening te respecteren, ook de mening van mensen met wie je het niet eens bent. Zou ik dat niet doen, ben ik niet wezenlijk anders als de vaccinatiefanatici, die geen enkele andere mening accepteren dan hun eigen grote gelijk. 

En tot die categorie wil ik absoluut niet behoren. 

“We are all atheists about most of the gods that humanity has ever believed in. Some of us just go one god further.”

Richard Dawkins, The God Illusion

Lees verder “Van Geloven naar Weten en weer Terug”

Der neue Untermensch

 

Es kommt vor, daß ich meine, daß etwas klirrt,
daß sich irgendetwas in mir verirrt,
ein Geräusch, nicht mal laut
manchmal klirrt es vertraut
selten so, daß man es direkt durchschaut.

Man wird wach, reibt die Augen und sieht
in einem Bild zwischen Brueghel und Bosch
keinen Menschen, der um Sirenen was gibt
weil Entwarnung nur halb soviel kostet
es riecht nach Kristallnacht
 

BAP, 1982

Lees verder “Der neue Untermensch”