De Sneeuw- en IJsadviezen van het RIVM
Na heel lang wikken en wegen weet ik het nu absoluut zeker:
Nog voordat de vorst Nederland in zijn greep krijgt, en ver voordat het eerste sneeuwvlokje door het Outbreak Management Team gesignaleerd is, is het laatste restje gezonde verstand van onze regering, bestuurders en beleidsmakers diepgevroren en het allerlaatste kleine restje ratio bedekt onder een metersdikke laag sneeuw.
Het langverwachte en o zo nodige advies over schaatsen, schaatsbanen, sneeuw, ijs en winterweer van onze Rijksoverheid is zojuist verschenen. De Grote Corona-Smurf Jaap van Dissel is met de uit ijs gehouwen Tien IJs- en Sneeuwgeboden (corona-editie) van de IJsberg der Zotheid afgerold. Helaas zijn deze hierdoor uit zijn handen gevallen en stukgegaan, en lagen zij als grote ijsschotsen onder aan de IJsberg. Deze kostbare brokken ijs werden door de andere geleerde Coronabril-smurfen van het OMT weer bij elkaar gezocht door middel van een grootscheeps bron-en contactonderzoek en met PCR-lijn weer aan elkaar gelijmd tot de enige ware Tien Corona-IJs en Sneeuwgeboden voor het onwetende gepeupel in Nederland.
In het kielzog van Grote Coronasmurf Jaap en de Zeer Geleerde Coronabrilsmurfen is op de berghellingen van de IJsberg der Zotheid een lange rij traag oprukkende rollators zichtbaar, en daar weer achter een nog veel langere rij van corpulente vijftigers en zestigers. Ze zijn massaal naar buiten getogen voor het eerste sneeuwballengevecht van deze Gouden Corona-eeuw. Ze hebben er lang op moeten wachten, en bijna was de Man met de Zeis eerder gearriveerd dan de vrieskou en de sneeuwvlokjes, maar gelukkig, hij is van de weg geraakt tijdens de ijzel en scheurde zijn enkelbanden. De spoedeisende hulp lag overvol met mensen die door de Mobiele Eenheid in elkaar gebeukt waren. Als gevolg daarvan waren de wachttijden erg lang, en besloot de Man met de Zeis een dagje vrijaf te nemen. Maar morgen staat hij weer paraat als de eerste rollatorbestuurder de bocht uitvliegt. En zo kregen de oudjes en de dikkerdjes op middelbare leeftijdnu alsnog vandaag nog een kans om deel te nemen aan een groots en meeslepend sneeuwballengevecht, een kans die ze zich niet laten ontnemen.
Nu had ik zelf in deze treurige tijd ook graag iets te vieren gehad, maar helaas, in ons gezin was er niemand jarig. Ik heb wel heel veel digitale uitnodigingen gestuurd voor andere feestjes in de buitenlucht, daar waar de kans op besmetting met corona minimaal is, maar er kwamen alleen maar ongure types op af. Die mensen maakten vaak een doorgesnoven indruk, keken heel agressief uit hun ogen en kwamen altijd in groepjes. Ook hadden ze allemaal een sjaal voor het gezicht. Ze stelden zich nooit netjes voor, en vreemd genoeg spraken ze elkaar steeds aan met Romeo. Blijkbaar waren hun ouders niet zo heel creatief met namen. Ik vond die feestjes ook helemaal niet leuk, want je zat nog niet lekker aan de koffie met een koekje, of je kreeg als cadeautje heel koud water over je heen, of een tik met een lange stok. Rare jongens, die Romeo’s.
Dus ging ik maar een online spelletje spelen, genaamd ‘de Virtuele Escape Room’, maar ik werd er claustrofobisch van en kreeg last van coronapaniek. Die is veel heviger dan gewone paniek, kan ik u verzekeren, en duurt veel langer. Bovendien kun je dit spelletje nu sinds enkele weken in ons hele land ook offline spelen, en daarbij is de naam veranderd naar ‘Avondklok-escape’. Vanaf 21:00 uur mag iedereen elke dag in Nederland deelnemen aan dit nieuwe spelletje. Maar ook dit blijkt helemáál geen leuk spelletje te zijn, en veel van de deelnemers lijken op dezelfde ongure types die ook bij de andere feestjes aanwezig waren.
En dus ben ik maar naar voetbal gaan kijken, waarbij ik vier netjes genummerde glaasjes voor mij op tafel zette. Daarnaast zette ik ook vier bakjes neer, waar ik vier kleine zakjes chips in leegde, ook allemaal keurig genummerd. Dan dronk ik keurig uit één glaasje, at uit één chipsbakje, maar wel steeds om te beurt, zodat al mijn persoonlijkheden hun eigen bakje en eigen glaasje hadden, en mijn verschillende alter ego’s geen gevaar op een kruisbesmetting met corona liepen.
Ter verhoging van de sfeer zette ik een liedje op dat ‘We are the Champions’ heet, maar op een of andere manier hoorde ik steeds een stem de tekst hinderlijk aanvullen. Ik weet niet zeker wat die stem precies zong, maar volgens mij hoorde ik na iedere zin ‘in Grootse Stupiditeit, in Excelsis Deo’. Ik heb nog een extra pilletje haloperidol genomen, maar de stem bleef hardnekkig doorzingen. Dus ik heb het liedje maar weer afgezet. Bovendien sloeg mijn vrouw mij herhaaldelijk met een lange stok van minstens twee meter, zodat ze wel de voorgeschreven anderhalve meter aan kon houden. Ik zei nog dat ze absoluut niet mocht schreeuwen bij het slaan, dit vanwege het besmettingsgevaar, maar nadat ik nog een ferme tik kreeg op mijn toch al beurse rug, heb ik er verder maar het zwijgen toe gedaan.
Natuurlijk heb ik gedanst en rondgesprongen bij elk doelpunt dat er gemaakt werd, ongeacht wie er scoorde. Ik hoorde een heel stadion juichen, maar zag niemand zitten. Het was het bewijs dat ik blijkbaar nog steeds ‘stemmen hoorde’. Toen ik opstond om nog eens goed naar het scherm te kijken, gleed ik uit over de snottebel van mijn jongste zoon, die hij van school in een boterhamzakje mee naar huis had gekregen, en ik kwam hard ten val. Het deed een harde brul aan mijn getergde lichaam ontsnappen, maar daar was mijn vrouw alweer die mij onmiddellijk een mondmasker vast op het gezicht plakte. Met ducttape: luchtdicht, je weet maar nooit.
Ik kan me nog vaag herinneren dat de kleuterjuf heel vroeger de snottebellen van mijn zoon afveegde met een papieren zakdoekje, maar nu komt hij elke dag met een boterhamzakje over zijn neus geplakt naar huis gelopen. Vroeger maakten mijn kinderen boterhamzakjes met snot van scheerschuim, lijm en bloem, maar dat hoeft nu niet meer, want ze komen elke dag thuis met een zakje vers gesnotterd snot dat ze in de loop van de dag verzameld hebben. Per order van de Grote Coronasmurf Jaap van Dissel, en zijn wilde horde zeergeleerde coronabrilsmurfen. Ik geloof dat de Wetenschap der Dwaasheid ook nog wordt vertegenwoordigd door het vrouwelijke equivalent van Gargamel. Zij wordt tegenwoordig als komeet bij nacht waargenomen in een ver, ver land, waar de vleermuizen zich verbazen over deze nieuwe mutatie van hun soort. Wat er al niet aan vreemde vleermuissnuiters het luchtruim onveilig maakt in het Verre Oosten, je kunt je er geen voorstelling van maken.
Vroeger ervoer ik veel steun en troost van mijn huisdieren, maar mijn kat met niesziekte zit, samen met mijn hangbuikzwijn met snuffelziekte, noodgedwongen in quarantaine. Ik heb verder niet heel veel ruimte in huis, behalve in de kruipruimte. Daar is het donker en rustig, en ik hoef alleen maar wat kattenbrokjes en aardappelschillen naar beneden te gooien. Daarmee was alleen de hond nog over, maar ook die blijft tegenwoordig ruim anderhalve meter uit mijn buurt, omdat we zijn bek dichtgeplakt hebben met het laatste restje ducttape. Het arme beestje kan nog niet goed wennen aan het Nieuwe Normaal. Maar als ik niet mag zingen, mag de hond ook niet blaffen, eerlijk is eerlijk.
Via Amazon heb ik uit arren moede een grote ratel gekocht, maar nadat mijn vrouw mij bedreigde met drie extra kuchjes, een keer hard snuiten en heel hard zingen, durf ik die in huis en vooral buitenshuis ook niet meer te gebruiken. In de buitenlucht loopt men ook groot gevaar volgens de virofobe coronawaanzinnigen, zo moet u weten. Daarom loop ik er nu mee door de supermarkt waar ik zo hard mogelijk ratel en mijn meest waanzinnige gezicht trek, om alle brave deugneuzen met een mondkapje op afstand te houden. Dat lukt gelukkig heel goed, en zo valt er toch nog wat te vieren.
Maar nu heeft Jaap van Dissel ons na zijn barre afdaling van de IJsberg der Zotheid, in de wandelgangen ook wel het Torentje van Rutte genoemd, dan toch eindelijk verblijd met de lang verwachte adviezen rondom sneeuw, ijs, schaatsen en sneeuwballen gooien. Overigens net op tijd, voordat Code Inktzwart wordt afgekondigd voor de Grote Coronasmurf Jaap en zijn zeergeleerde Coronabrilsmurfen. Waarna zij in een zwaarbewaakt en gepantserd busje afgevoerd worden naar de TBC-afdeling van het UMCG in Groningen. De naam van de afdeling hoeft daarvoor niet gewijzigd te worden, de drie letters staan nu voor Te Behandelen Coronawaanzinnigen. Zij zullen daar voor minstens 10 jaren in media- en politieke isolatie worden verpleegd. We kunnen onze Chinese collega’s vragen hoe deze mensen te herprogrammeren, die hebben daar veel ervaring mee. Wellicht mogen ze zelfs wel een tijdje genieten van hun gastvrijheid op de her- en bijscholingscampings van de Chinese overheid. Een fladderende grijze vleermuis met de initialen MK wijst hun vriendelijk de weg.
Wat vermelden de adviezen? U mag samen schaatsen, maar niet te dichtbij. Ook mag u niet achter elkaar schaatsen, zoals schaatsers dat plegen te doen, aangezien u ook corona uit kunt wasemen als u per ongeluk een (te) harde scheet laat. U mag dus alléén een scheet laten als u een luier of mondkapje voor uw achterwerk knoopt. Sneeuwballen gooien mag, maar alleen met personen binnen uw eigen gezin. Als u per ongeluk iemand raakt die Romeo heet, dan bent u af. U mag niet langs Start, u gaat meteen naar de gevangenis en u krijgt geen 200 euro. Excuus, toch wel, maar dan als boete.
Bij de Koek- en Zopietent is alleen nog maar coronachocolademelk verkrijgbaar, dus u moet minstens anderhalve meter afstand tot uw bekertje bewaren, en mag het alleen opdrinken met een mondmasker op uw neus. De coronakoek bij deze Bezopie mag u alleen met een wattenstaafje door uw neus naar binnen duwen, om hiermee te voorkomen dat er een snottebel naar buiten lekt, waarmee u uw medeschaatsers zou kunnen besmetten. Een boterhamzakje op uw neus vastplakken mag overigens ook, en dat geldt ook voor een boterhamzakje aan uw anus. Tenzij het boterhamzakje te klein is voor het volume van uw scheten, dan moet u een vuilniszak aan uw gat plakken.
Verder mag u niemand inzepen met sneeuw, want vanaf 2021 valt er alleen nog maar coronasneeuw uit de grijze coronahemel. Mocht u onverhoopt moeten plassen, dan moet u zich melden bij de altijd aanwezige medewerker van de GGD. Die zal u vertellen uit welke hoek de coronawind precies waait, want u mag alleen windafwaarts plassen, zolang tenminste de wind niet op een naburige woonplaats is gericht. We willen namelijk niet dat dit leidt tot een superzeikverspreidingsmoment. Ook willen we voorkomen dat u over uw schaatsen piest, en zo schaatsers achter u besmet worden door de corona-urinedampen, vol met gele aerosolen afkomstig van uw schaatsen.
Zorgt u vooral ook dat u op tijd weer thuis bent, anders neemt u onvrijwillig deel aan het ‘Grote Nederlandse Escapespel’, waarbij u allerlei ongure sujetten, al dan niet in gesubsidieerd uniform gestoken, moet zien te ontwijken om veilig en virusvrij thuis te komen. Mocht u onderweg een gestrande rollator-bestuurder vast zien zitten in de sneeuw, of mocht de weg geblokkeerd worden door een omgevallen corpulente vijftiger of zestiger, dan kunt u dat doorgeven via de corona-app van de oppersmurf boven op de IJsberg der Zotheid, Hugo de Domme.
Zojuist kwam er nog een laatste bericht van de IJsberg der Zotheid. De zeergeleerde Coronabrilsmurfen hadden niet voldoende lijm gebruikt, dus een van de geboden was alsnog uit elkaar gevallen. De fröbelende fratsenfladderaar MK had het gezien, en stuurde via ultrasoon geluid nog een nabrander naar de Grote Coronasmurf Jaap: U wordt niet geacht mee te zingen met het aloude liedje ‘Tulpen uit Amsterdam’ als een of andere onverantwoorde onverlaat met een accordeon dit deuntje inzet. Dat slaat namelijk nergens op, in heel Nederland is nog geen tulp te zien. De sanctie die erop staat, is dat men u met veel geweld en machtsvertoon de mond snoert. Verder heeft Hugo de Domme per decreet laten weten dat de accordeonspeler minstens 10 dagen in quarantaine moet, en het komende jaar minstens anderhalve meter afstand moet houden tot het instrument. Dit voor het geval dat ook dit apparaat corona-aerosolen blijkt te genereren. Dat zal nog worden onderzocht door Grote Coronasmurf Jaap en zijn zeergeleerde Coronabrilsmurfen, en het oordeel kunt u verwachten in het volgende Grote Geleerden Brilsmurfadvies.
U begrijpt vast wel dat al deze maatregelen heel hard nodig zijn om ons allemaal gezond te houden! Deze maatregelen zijn er ook voor uw gezondheid!
Ik ben er dan ook van overtuigd dat u deze aanwijzingen van harte en tot in detail op zult volgen.