“Beter een geestige dwaas dan een dwaze geest.”
Af en toe moet er ook nog een beetje gelachen worden. En (achteraf) is er niets leukers dan heel hard om je eigen stommiteiten te lachen.
Zo ontstond dit stukje. Een niemendalletje. Luchtig, de lach van de dag.
Valt er in deze gevaarlijke en donkere tijden dan ook nog iets te lachen? Zeker wel: drie slapstick’s uit het leven van De Hommel uit het afgelopen jaar.
‘Het is geen kunst om boer te worden, maar om boer te blijven’
Deze week las ik een stuk van Wierd Duk in ‘De Telegraaf’ met de titel: ‘Hulplijn helpt boeren in geestelijke nood door onzekere toekomst: ‘Zelfdodingen hebben gigantische impact’.[1] In het artikel komt Esther Reinders aan het woord, die een hulplijn voor boeren heeft geopend en zo’n dertig keer per dag een luisterend oor biedt aan boeren die er geestelijk doorheen zitten. Dat boeren dat doen, zo stelt ook Reinders, is op zich al bijzonder want inderdaad, boeren doppen graag hun eigen boontjes, en velen van hen zijn het niet gewend om over hun angsten en zorgen te praten. Dat doen boeren niet. Die zorgen houden ze binnensharts, en hun angsten binnensmonds.
Goedemorgen,
Hoewel wellicht wat later dan ik had ingeschat, is het dan toch echt zover: De 2e bundel ‘Der neue Untermensch’ is klaar. Een beetje trots ben ik wel, dat zal ik niet onder stoelen of banken steken. Al was de aanleiding om de blogs te schrijven niet iets om blij mee te zijn. Zoals ik ook op de achterkant van het boek schrijf, de blogs in deze bundel beschrijven de meest donkere maanden van de coronacrisis, waarin bij mij woede, wanhoop en verbijstering over het gevoerde beleid vochten om voorrang. Wéér kwam er een zinloze en kostbare lockdown, die de horeca en de middenstand de periode rondom de kerst en de jaarwisseling van 2021/2022 ontnam, waarin ze in ieder geval een deel van de financiële schade van de vorige lockdowns goed hadden kunnen maken. En het coronatoegangsbewijs kwam er, de meest discriminerende maatregel sinds de Tweede Wereldoorlog. Dat had niet mogen gebeuren. Dat had nooit mogen gebeuren. Niet in Nederland en niet in andere landen. Maar het gebeurde toch, en de rechtspraak keek toe en deed niets. Zoals zij altijd toekijkt en niets doet als het er werkelijk om gaat.
‘If you tolerate this, then your children will be next’.
Manic Street Preachers
Op 20 maart 2023 kondigde Tijs van den Brink een nieuwe uitzending aan van ‘Dit is de dag’. Het zou in die uitzending gaan over welke coronamaatregelen effectief waren en welke niet. Hij ging erover praten met Maarten Keulemans en Marc Bonten. Ik heb de uitzending niet beluisterd. Waarom zou ik ook? Het is alsof je een bankovervaller vraagt of hij de bank beroofd heeft, en of hij toevallig ook wat geld heeft meegenomen. En hem vervolgens gelooft als hij zegt dat hij van niets weet, terwijl er een foto van hem gemaakt is in de kluis, en de hele buit bij hem op de achterbank van zijn auto lag.
Het is vragen naar de bekende weg. De weg geplaveid met goede bedoelingen.
De weg naar de hel.
It’s been a long…
A long time comin’, but I know
A change is gon’ come
Oh, yes it will…
Sam Cooke, A Change is Gonna Come
Het is zaterdag 11 maart 2023. Een grote mensenmassa verzamelt zich in Den Haag om te protesteren tegen het stikstofbeleid, tegen het CO2-beleid, tegen het coronabeleid, tegen de steeds groter worden de macht van de technocraten in Brussel en tegen het kabinet Rutte IV. Waartegen eigenlijk niet? Het is nog maar de vraag of de schandalen die we al kennen, zoals de toeslagenaffaire en het gaswinningsschandaal, groter zijn dan de schandalen die nog moeten komen. Ik waag het te betwijfelen.
