De mRNA-technologie: vaccin of immunotherapie?

Lange-termijngevolgen van de mRNA-vaccins op het immuunsysteem.

 

‘Communicating effectively about the science of vaccination to a sceptical public is a challenge for all those engaged in vaccine immunobiology, but is urgently needed to realign the dialogue and ensure public health. This can only be achieved by being transparent about what we know and do not know, and by considering the strategies to overcome our existing knowledge gaps.’[1]

(Effectief communiceren over de wetenschap van vaccinatie aan een sceptisch publiek is een uitdaging voor iedereen die zich bezighoudt met vaccinatie-immunobiologie, maar is dringend noodzakelijk om de dialoog weer op gang te brengen en de volksgezondheid te waarborgen. Dit kan alleen worden bereikt door transparant te zijn over wat we weten en wat we niet weten, en door na te denken over strategieën om onze bestaande kennislacunes te overwinnen.)

Het hierna volgende artikel is een poging daartoe.

Lees verder “De mRNA-technologie: vaccin of immunotherapie?”

De Zondvloed

 

I’m gonna say everything that I need to say
Although you’ve taken everything I need away
I’m gonna take you to the place I need to go
We’re all just walkin’ through this darkness on our own

War on Drugs, I don’t live here anymore

 

Het is begin januari als ik in de auto zit samen met mijn dochter en haar vriendinnetje, om het meisje terug te brengen naar een dorpje dat zo’n 10 kilometer verderop ligt. Het gekwetter van de twee meisjes op de achterbank dringt nauwelijks tot me door. Het is het einde van een stralende winterdag: in het oosten verandert de diepblauwe lucht naar geleidelijk naar zwart, en in het westen gaat het blauw over in prachtige schakeringen van rood-oranje licht, daar waar de zon al achter de horizon is verdwenen. Het is weer bijna avond, en er komt wéér een nacht. En vervolgens komt het deel van de dag waar ik het minst naar uitkijk, en die het liefst slapende door zou brengen: de ochtend. Het is het meest nutteloze deel van de dag, enkel en alleen geschikt om de kwade geesten van de nacht het cerebrale pand uit te jagen. Waar ze de volgende nacht gewoon weer in terug sluipen.

Lees verder “De Zondvloed”

Misdaad en Straf – De nabrander

 

“A police officer oblivious to their errors and shortcomings is no different from the Gestapo.”

Abhijit Naskar

Ik heb me mijn leven lang al verbaasd over de hypocrisie en schijnheiligheid van mensen als het erop aankomt om datgene recht te praten wat overduidelijk zo krom is als een hoepel. Maar nadat ik het nodige over Joseph Goebbels en zijn denkbeelden had gelezen, begreep ik het beter. De man was enerzijds het vleesgeworden kwaad, maar anderzijds geniaal in zijn denken over het manipuleren van de massa. En een van zijn belangrijkste stellingen was dat propaganda nog zo in strijd mocht zijn met de waarheid, zolang het maar geloofwaardig is. En hij beheerste dat principe tot in finesse.

Lees verder “Misdaad en Straf – De nabrander”

Vaxverslaafd

“In a mad world, only the mad are sane.”

Akira Kurosawa

 

Als we verstandig zijn, laten we het virus SARS-CoV-2 en de ziekte COVID-19 die het veroorzaakt, gewoon achter ons. Wat geweest is, is geweest, en we hebben meer dan genoeg andere, en veel grotere problemen, die vele malen bedreigender zijn voor ons welzijn en voor onze vrijheid, en waar we veel beter onze aandacht op kunnen richten. Een daarvan is de greep naar de macht van de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV), die naar nu blijkt, een zware stempel heeft gedrukt op de strategie hoe de coronapandemie aan te pakken. Waarbij deze organisatie er niet voor terugschrok om doelbewust de wet te overtreden, grondrechten te schenden, burgers te controleren en dissidenten te intimideren als zij niet het gewenste gedrag vertoonden.[1] Ik kan er over meepraten, met een onvrijwillig en enkele dagen durend verblijf in het Staatshotel, waarbij de reden van aanhouding niet de echte reden was, maar creatief bij elkaar gerommeld werd, omdat datgene dat de irritatie van de machthebbers opriep, nog steeds wettelijk toegestaan is.[2] En als de wet niet voldoende toereikend is, schrikken de NCTV en haar loopjongens van het Openbaar Ministerie niet terug voor wat stevige intimidatie. Zelfs recent kreeg ik nog een bezoekje van de Dalfser veldwachters, die zelf ook niet helemaal begrepen wat ze kwamen doen. Of ik een nuffig en roodgekleurd nimfje niet meer wilde noemen op social media. ‘Taggen’ heet dat in vaktermen, iets dat over het algemeen als fatsoenlijk wordt beschouwd, omdat je anders verweten zou kunnen worden, digitaal achter iemands rug om te roddelen. Mijn conclusie is dan ook dat we blijkbaar een moderne versie van de communistische Stasi hebben, die nu de scepter zwaait in Nederland.[3]

Lees verder “Vaxverslaafd”

Attje Uilskuiken

“Look into the eyes of a chicken and you will see real stupidity. It is a kind of bottomless stupidity, a fiendish stupidity. They are the most horrifying, cannibalistic and nightmarish creatures in the world.”

Werner Herzog

 

Ja, ik weet het. De titel van dit stuk is weinig creatief, hoewel het de lading erg goed dekt. Het verschrikkelijke mens Attje Uilskuiken, die voortdurende kulkakelende kip van de Partij van de Arbeid, die weliswaar lid is van de Partij, maar het woord Arbeid in het woordenboek moet opzoeken, maar zelfs dan de betekenis ervan nog niet begrijpt. Dat vreselijke domme wicht dat bij gebrek aan welk talent dan ook bestuurskunde en overheidsmanagement studeerde in Leeuwarden, en daarna beleids- en organisatiewetenschappen aan de universiteit van Tilburg. Om vervolgens beroepsambtenaar en politica te worden. Dat u maar goed begrijpt waarom de overheid er in Nederland zo’n godvergeten puinhoop van maakt. Een kuiken hoort in een ei, en een kip in een ren. Dat is diervriendelijk en hopelijk doen ze dan nog iets nuttigs, namelijk eieren leggen. Maar dit kuiken zit niet in een ei, en produceert alleen maar kippenstront. En dan komt die kippenstront ook nog uit de opening die daar oorspronkelijk niet voor bedoeld was. Wat ze met die andere opening doet is mij dan ook een volstrekt raadsel.

Lees verder “Attje Uilskuiken”