“Some people are really so delusional that they think it’s disrespectful when you don’t just sit back and allow them continue to disrespect you.”
De laatste twee jaren hebben mijn leven ingrijpend veranderd. Sinds het begin van de coronacrisis – ondanks de woede en de verbijstering die zij bij mij teweegbracht – is mijn leven stilgevallen. De dagen rijgen zich aaneen in orde en regelmaat. Ik sta op, breng mijn kinderen naar school, ga aan het werk – dat nu uit lezen en schrijven bestaat – haal mijn kinderen weer op van school en werk daarna soms nog even door. Werken kan ik het eigenlijk niet noemen. Ik lees wat ik wil lezen en schrijf wat ik wil schrijven. En vrijwel elke dag met enigszins goed weer lokt me in de grote tuin rondom mijn huis. Waar altijd wat te zien en te horen is. En waarin altijd wel iets te doen is. Op dat moment is de hectische wereld ver weg. Or so it seems.
