‘Het is geen kunst om boer te worden, maar om boer te blijven’
Deze week las ik een stuk van Wierd Duk in ‘De Telegraaf’ met de titel: ‘Hulplijn helpt boeren in geestelijke nood door onzekere toekomst: ‘Zelfdodingen hebben gigantische impact’.[1] In het artikel komt Esther Reinders aan het woord, die een hulplijn voor boeren heeft geopend en zo’n dertig keer per dag een luisterend oor biedt aan boeren die er geestelijk doorheen zitten. Dat boeren dat doen, zo stelt ook Reinders, is op zich al bijzonder want inderdaad, boeren doppen graag hun eigen boontjes, en velen van hen zijn het niet gewend om over hun angsten en zorgen te praten. Dat doen boeren niet. Die zorgen houden ze binnensharts, en hun angsten binnensmonds.
